Poppers kantelpunt

Paul Sneijder, europa-correspondent voor de NOS, verklaart in reactie op de stembusoverwinning van de PVV dat “Europa Nederland niet meer kan volgen”, volgens Le Figaro dankt Wilders zijn overwinning aan “xenofobe slogans” en ook The Wallstreet Journal meent dat Wilders’ appel aan “the Dutch xenophobia” hem op winst gezet heeft. Heeft dan niemand in de gaten dat ‘Wilders’ juist die normen en waarden verdedigt waar zijn critici decennia lang voor gestreden hebben? Gelijkheid, vrijheid en tolerantie.

Wetenschapsfilosoof Karl Popper stelde dat een tolerante samenleving, in haar angst om tot intolerantie te vervallen, geneigd is tolerant te staan tegenover personen en instanties die intolerantie propageren (Poppers paradox). Het gevolg is dat na verloop van tijd de intolerante krachten gaan overheersen en de tolerante samenleving ophoudt te bestaan. Popper zegt: “if we are not prepared to defend a tolerant society against the onslaught of the intolerant, then the tolerant will be destroyed, and tolerance with them”.

Dat is wat er nu in Nederland aan de hand is. De PVV-kiezer is van mening dat Poppers kantelpunt bereikt is en dat intolerante krachten daadwerkelijk zijn begonnen het tolerantiebeginsel te misbruiken ten gunste van de eigen intolerante agenda. De PVV kiezer constateert met verbijstering dat mannen en vrouwen niet langer gelijk zijn, dat opinieleiders bedreigd (en zelfs vermoord) worden, dat caberatiers er het zwijgen toe doen, dat afvalligen met de dood bedreigd worden, dat een voorheen onschuldige foto of tekening plots een belediging aan het adres van miljoenen moslims inhoudt. Dat vrijheden die sinds de jaren zestig gemeengoed waren nu de toevoeging ‘ja mits maar’ krijgen.

Deze kiezers krijgen van de gevestigde orde en intelligentia het verwijt een intolerante en xenofobe opstelling te kiezen die indruist tegen het open en tolerante karakter van onze liberale maatschappij. Want voor deze mensen is Poppers kantelpunt duidelijk nog niet bereikt. Zij ijveren voor invoering van religieuze kledij, zij subsidiëren seksescheiding, moskeeën, ghettovorming en segregatieprojecten. Stuk voor stuk zaken die bij de oprichting van onze tolerante maatschappij onbespreekbaar zouden zijn geweest maar die nu, onder het mom van tolerantie, tot beleid worden. Daar stemt de PVV-kiezer tegen.

En terwijl hier te lande de Popperiaanse tolerantie voortwoekert ploffen in de achtergrond de martelaren. Worden markten tot bloedbaden, gebouwen tot graven en wordt openbaar vervoer ingezet als wapen. In het flakkerende licht van brandende ambassades constateert de Nederlandse kiezer tot zijn ontsteltenis dat dezelfde archaïsche krachten die de wereld knechten en brandschatten ook hier bezig zijn een verduisterend gordijn rondom een deel van de Nederlandse samenleving op te trekken. Daartegen komt de PVV-kiezer in het geweer.

Een tolerante maatschappij biedt het individu alle ruimte en vrijheid zich te ontwikkelen en geluk na te streven. Ook godsdienstvrijheid vormt hiervan een onderdeel. Maar godsdienstvrijheid is een recht dat wordt verleent aan de individuele burger en niet een recht van die burger om vanuit zijn godsdienstige ideologie restricties op te leggen aan de maatschappij die dit gedachtengoed tolereert. En het is steevast op deze grens dat we Poppers kantelpunt aantreffen.

De maatschappij die tolerant is jegens haar burgers gaat in de fout wanneer ze eenzelfde tolerantie betracht jegens de ideologie van haar burgers. Wat dan volgt is een stapeling van maatschappelijke restricties afgedwongen onder constante verwijzing naar het vermeende recht op ideologische vrijheid. Maar dat recht bestaat niet. Burgers hebben rechten, ideologieën niet. Bij openbare uitingen van een ideologie zal per gelegenheid bekeken moeten worden of het een uiting van individuele vrijheid betreft danwel een maatschappelijke uiting die restricties opdringt aan individuen die hiervoor niet gekozen hebben.

Wat Europa betreft en wat de islam betreft is voor velen Poppers kantelpunt bereikt. Europa wordt ervaren als een feodale ideologie aangestuurd door gemankeerde farizeeërs die met hun pathologische regeldrang diep doordringen in de haptonomische zone van het liberale individu. De islam op haar beurt wordt ervaren als een onveranderlijke, onkneedbare entiteit die er alles aan gelegen is zich niet te voegen naar de tolerante normen en waarden van het vrije Westen, en hier ook geen geheim van maakt.

En in plaats dat de Nederlandse nomenclatura het individu binnen de moslimgemeenschap de helpende hand reikt en stimuleert zijn eigen weg te zoeken binnen onze cultuur van individuele vrijheid en tolerantie, stelt bijvoorbeeld GroenLinks dat de Nederlandse cultuur niet bestaat. En roept Pechthold dat ook hij een dergelijk statement graag in zijn verkiezingsprogramma opneemt als dat Wilders tegen de borst stuit. Waarna allen hun steun uitspreken aan islamitsche leidsmannen wier enige doel het is de groep en de ideologie bijeen te houden; het liefst ten koste van die zwakke, niet bestaande en weerzinwekkende Westerse cultuur.

De PVV-kiezer is hier klaar mee. Hij kiest voor tolerantie en tegen intolerantie. Hij volgt Poppers advies op, het kantelpunt is bereikt. Een kantelpunt dat het politieke landschap niet in links en rechts verdeelt maar een geheel nieuwe doorsnede maakt. En totdat de bestaande politiek deze doorsnede erkent, begrijpt en in haar verkiezingsprogramma’s opneemt, zal zij de kloof tussen haarzelf en de kiezers niet kunnen overbruggen en heeft behalve de PVV, geen enkele partij het recht zichzelf progressief te noemen.

------

Update: kennelijk is op nujij.nl ook een draad van deze post gestart