Ik krijg standaard een wegtrekker als ik leiders en boegbeelden ter meerdere eer en glorie van zichzelf of hun beweging met kinderen zie slepen. Saddam Hoessein met het Engelse schooljongetje, Jehova’s evangeliserend langs de deuren met dochterlief aan de hand, een Hamas knulletje in martelaarsoutfit. Het gebruik van kinderen als exponent van een ideologie is pervers. Kinderen zijn er niet om een gebrek aan argumenten te maskeren of om goedkope emoties op te wekken.
Afgelopen zaterdag waren we weer getuige van zo’n fraai staaltje spindokteren met kinderen. Plaats van handeling: het PvdA congres. Gezeten naast partijleider Bos en prominent in beeld: Azeza Morcy, een leerlinge uit groep 8 van de islamitische basisschool ‘As-siddieq’. Azeza is moslima en haar kledingkeuze laat daarover geen misverstand bestaan. De zwarte stof die haar hoofd omzwachtelt laat alleen het stukje gezicht tussen wenkbrauwen en kin onbedekt.
Het congres krijgt te horen dat Azeza de perfecte CITO score heeft behaald: 550 punten; een daverend applaus valt haar ten deel. Ik gun het Azeza van harte maar zou willen dat ze daar niet had gestaan. Het applaus kwam namelijk niet voort uit waardering voor de prestatie van dit jonge individu maar vond zijn oorsprong in een associatieve kortsluiting in de hoofden van de aanwezigen. Azeza stond daar voor 49% als vertegenwoordigster van de multiculturele partijlijn, voor 49% als vertegenwoordigster van de islam en van de resterende 2% van deze groep 8 leerlinge, was 95% bedekt met een zwarte elastische stof. Waterboarding voor beginners, een verstikkend tafereel.
De integratienota is kapotgeamendeerd maar Azeza heeft 550 punten, de multiculturele samenleving heeft een kans want Azeza heeft 550 punten, Azeza heeft 550 punten en daarom kiest de twaalfjarige bewust en vol overtuiging voor de hoofddoek. De aanwezige feministen konden hun emoties slechts met moeite de baas. Na zoveel tegenslag staat hier het levende bewijs, alles zal goedkomen; mensen zíe dan toch: we hebben 550 punten!
Wat ík zie is een meisje dat het nog heel moeilijk gaat krijgen om haar droom –tandarts worden- te verwezenlijken. Niet omdat ze er de hersens niet voor heeft maar omdat de groepen voor wie ze nu het uithangbord is helemaal niets moeten hebben van individualiteit. PvdA, feministen noch de oemma gaan haar helpen in de voetsporen van haar grote voorbeeld, de recalcitrante Aletta Jacobs te treden. Voor hen is Azeza een beeld, een met de versierselen van de groep behangen associatietrigger die het gelijk van een ideologie moet visualiseren.
“De PvdA kiest altijd de kant van het individu in zijn of haar emancipatie” schreef Ploumen in haar nota en inmiddels is duidelijk wat dat inhoudt. Daarom, Azeza Morcy, moge de geest van Aletta Jacobs jou en je 550 punten vergezellen want je huidige reisgenoten zullen een duchtig blok aan je been blijken. Succes meid!
Tuesday, March 17, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Adelaarsnest, 20 april 1939
ReplyDeleteWat zou er van hen geworden zijn ?
Wat een goed stuk. Zelf denk ik dat haar muze Aletta Jacobs in Azeza Morcy's bedekte oor is gefluisterd. Er zijn namelijk genoeg moslimas die tandarts zijn.
ReplyDelete