Atheïsten geloven ook

Namelijk, dat God niet bestaat. Dit argument is de laatste tijd erg populair onder mondige gelovigen en wordt steeds vaker aangehaald onder het mom: we hebben alletwee een mening. Zo kun je een mening hebben over ‘schepping vs. evolutietheorie’ en over ‘schepping vs. big bang’. De één gelooft zus, de ander zo maar geloven doen we allemaal want niets is zeker. Wat de blije boodschappers zich niet realiseren is dat deze redenering -iedereen gelooft- alleen opgaat indien God niet bestaat.

Bij argumentaties rondom het begrip geloven draait het uiteindelijk om de vraag: bestaat God of bestaat Hij niet? Immers, beantwoord deze vraag en geloven wordt vervangen door zekerheid. Laten we voor het gemak bovenstaande varianten daarom reduceren tot ‘geloven in God’.

‘Hij gelooft in God’ heeft als essentie geloven in God en ‘Ik geloof niet in God’ heeft als essentie niet-geloven in God. (Waarbij geloven en niet-geloven twee complementaire begrippen zijn die samen de gehele verzameling meningen over dit onderwerp bevatten.)

Als de stelling juist is dat atheïst en aanbidder ondanks hun verschillende inzichten beiden (iets) ‘geloven’ in de zin dat ze ‘er een mening op nahouden’, dan moet gelden dat geloven in God gelijk is aan niet-geloven in God (God is hier de onveranderlijke). En dat kan alleen als geloven hetzelfde is als niet-geloven. Maar hiermee verliest geloven iedere betekenis omdat nu aan één begrip twee elkaar uitsluitende betekenissen worden toegekend.

De enige manier om deze bewering staande te houden is door geloven en niet-geloven betrekking te laten hebben op ‘de lege verzameling’. Door met nul te vermenigvuldigen. Alleen indien God volkomen leeg is (null), kun je stellen dat de beweringen geloven in God en niet-geloven in God op hetzelfde neer komen. Ergo: God bestaat niet in deze wereld.

Dus, als je van een atheïst een gelovige wilt maken dan kan dat alleen als God niet bestaat. Klopt als een bus, quod erat demonstrandum.

De quintessens van bovenstaande redenering is natuurlijk dat de gemiddelde atheïst niet in de evolutietheorie ‘gelooft’, maar stelt dat deze gegeven de waarnemingen een vooralsnog plausibele verklaring geeft van de aardse werkelijkheid. Het geloven van de godaanbidder daarentegen staat volkomen los van waarnemingen. Het is een waarheid in zichzelf, een gesloten, onveranderlijke en niet te toetsen werkelijkheid. Natuurkundig ‘geloof’ en deïstisch geloof hebben net zoveel met elkaar gemeen als een (water)kraan en een (hijs)kraan.