Tuesday, December 27, 2011

Talentenloze Kersttoespraak


"Met onze kostbare planeet wordt zorgeloos omgesprongen en wat zij ons geeft wordt slecht verdeeld". Deze zin uit Hare Majesteits kersttoespraak vat de teneur van de 2011-oratie uitstekend samen: productie is een natuurlijk gegeven en iedereen heeft recht op evenveel.

Wie Ayn Rands ‘Atlas shrugged’ heeft gelezen herinnert zich misschien de theatrale uitspraak nog wel: "production is not a private choice it’s a public duty", of anders deze: "it’s for the good of the people. The people need it. Need comes first so we don’t have to consider anything else". Deze ideeën komen voor rekening van de maatschappelijk geëngageerde elite uit het boek, politici en intellectuelen die korte metten willen maken met de onrechtvaardige verdeling van ‘wat de aarde ons geeft’ en die - en passant - het land economisch om zeep helpen.

Ik vermoed dat de Koningin deze lofzang op de vrije markt niet in de boekenkast heeft staan want anders had ze zeker gezien dat veel van haar uitspraken lijken te zijn opgetekend uit de monden van de ‘looters’, de plunderaars, zoals de gelijkheidsdenkers in dit boek consequent genoemd worden. "Armoede en ongelijkheid tasten de leefbaarheid aan en bedreigen maatschappelijke saamhorigheid". "Geldzucht en zich verrijken vervormen het doel van de economie". Het zijn koninklijke statements die door ‘the Unification Board’ met luid applaus zouden zijn ontvangen.

Vanuit onze Joods-christelijke en humanistische tradities hebben wij geleerd te denken aan de ander; een armenpenning is voor ons nooit een religieuze plicht geweest maar een morele, en aan die morele plicht hebben wij de afgelopen decennia – getuige de omvang van ons zorgstelsel en de hulpindustrie – in ruime mate voldaan. Maar met de institutionalisering van beide is tegelijk een oneigenlijke premisse het maatschappelijk debat binnengeslopen namelijk, dat welvaart een universeel mensenrecht zou zijn. Dat is ze in geen geval.

Niemand heeft récht op welvaart. En zeker niet als die door anderen bekostigd moet worden. Een ieder heeft het recht zich ‘in pursuit of happiness’ welvaart te verwerven en niemand mag hierbij op grond van huidskleur, afkomst of geaardheid gehinderd worden, maar dat is iets wezenlijk anders dan "allen moeten kunnen meedelen in welvaart" zoals Hare Majesteit beweert. Gedeelde welvaart is een morele gift van de gever en geen moreel recht van de ontvanger, ongeacht de wet.

Om niets komt niets, zelfs niet uit de aarde. Ook dat leert Jezus ons. Want als de parabel met de talenten één ding duidelijk maakt is het wel dat Jezus zijn discipelen niet onderrichtte in het achterover zitten en wachten tot het geld je wordt aangereikt. Helaas is dit deel van Jezus’ ethiek ernstig op de achtergrond geraakt.

Door toenemende welvaart en een dito groei van het zorgstelsel is onze samenleving veranderd van een plichtenmaatschappij in een rechtengemeenschap die dag in dag uit appelleert aan de naastenliefde van de ander onder het mom "you can’t let misery spread through the country so long as there are people who aren’t broke".

Déze vorm van naastenliefde leidt onherroepelijk tot de vernietiging van de Westerse samenleving. Het sterk duale karakter van de Westerse ethiek dat gekenmerkt wordt door eigenbelang (productie en bezit) versus barmhartigheid dreigt door de niet aflatende verkettering van de eerste zuil in elkaar te storten. En dan, inderdaad, is de ‘welvaart’ eindelijk gelijk verdeeld. De vraag is alleen hoe moeder aarde die zeven miljard hongerige monden moet voeden als er geen ‘zelfzuchtige’ ondernemers meer zijn.

3 comments:

  1. Niet alleen ben ik het volledig eens met de inhoudelijke beoordeling van de kersttoespraak van H.M.
    Bovenal ben ik onder de indruk van de gekozen woorden en de visie erachter.
    Jaap is mijn favoriete blogger waar ik zo graag een grotere productie van zou willen zien.
    Ongeduldig kijk ik dagelijks naar zijn commentaar op gebeurtenissen.

    ReplyDelete
  2. Lyle Rossiter beschrijft in " The Liberal Mind " hoe afgedwongen solidariteit op den duur de natuurlijke empathie zo op de proef stelt dat het verdampt. Wie een beetje vertrouwen heeft in de generositeit van de mens laat het aan de gever over of er aandacht gaat naar zwerfhonden, Afrikaanse aids-wezen, Afghaanse mishandelde vrouwen of Nederlandse kinderziekenhuizen. Niet noodzakelijk in die volgorde.
    Het drammerige àppel dat het bijna laakbaar is om door eigen talent een goed leven veroverd te hebben is in puberaal denkwerk blijven steken.
    " Niemand heeft récht op welvaart. En zeker niet als die door anderen bekostigd moet worden."
    Well said Jaap. Maar het entitlement van de non-productieven is tot in alle uithoeken van de planeet doorgesijpeld, met fanfare bevestigd door de schuldbeladenen in het Westen.
    Een beetje gezonde zelfpreservatie ligt onder vuur van de allesomarmende " weg-met-ons " missionarissen.
    Weet de keunigin veel, zij laat zich in haar ivoren toren adviseren door maakbaarheids malloten. En waar zou ze een realiteitstest vandaan moeten halen? Even slummen in Amsterdam West of Zuidoost ? Krijgt ze weer bossen bloemen en voorgekookte dansjes .

    ReplyDelete
  3. Moet ik nog iets aan toevoegen Jaap. Het ge-orakel van de monarchie is voor mij voorgoed gestorven na de moord op Theo van Gogh. Niet in ontzetting over de gruwel bezocht de koningin de familie van de waarheidsspreker. Nee, haar eerste bezoek was een marokkaans jongerencentrum. De cess pool van waaruit de moordenaar zijn legitimatie had bijeengesprokkeld. Het zal wel weggezakt zijn in de herinnering van de meeste mensen, maar niet in de mijne. Onvergeeflijk om te gaan slijmen bij de faciliteerders, en sinds die dag luister ik niet meer naar het stereotiepe gezwam uit hofkringen.
    Als je dit langs de meetlat van de kleren van de keizer zou leggen staat ze in haar " Royal bare ass " . Niks morele boodschap, geen spoortje van de backbone van sommige voorvaderen die tenminste potentaten herkenden.
    Vastgeklonken aan het sentiment van de bijna heilige Claus, die ook overal welwillendheid waarnam waar hij grotelijks belazerd werd.
    De filters tussen realiteit en waarneming in deze familie nopen tot een puur ceremonieel koningschap. Een peperduur toneelstuk.
    Afgelopen dagen zag ik een docu op de BBC over George V. In zijn lifetime stortten talloze monarchieën in europa in elkaar. Als ze zoveel poppycock produceren wordt het misschien tijd om de resterende schijnvertoningen ook naar hun landhuizen te pensioneren. Om nooit meer zulke beledigende platitudes te kunnen ventileren.

    ReplyDelete

Gratis web site teller.