Stichting en ondergang

 samen delen, want het moet eerlijker

"Wanneer de volken die een zeker zedelijk en intellectueel peil bereikt hebben, niet meer de wil en de geestkracht hebben zich te verdedigen, is een overheersing van de laagstontwikkelde stammen, Mongolen, Arabieren, Bantoes werkelijk niet te vermijden" (J. Greshoff, pluis en niet pluis).

Wat Jan Greshoff hier in zijn brief aan H. Dubois schrijft, is en was niet nieuw. Ibn-Chaldoen (1332-1406) zegt in al-Moekaddima zo ongeveer hetzelfde: wanneer een samenleving 'gearriveerd' is en zich op haar lauweren te ruste legt, dan wordt die samenleving vroeg of laat  onder de voet gelopen door nieuwe groepen bij wie het stichtingsideaal nog jong en levendig is.

Dit is letterlijk wat er nu gebeurt in Europa, zij het zonder 'de Mongolen'. Het Europese Rijk heeft een punt bereikt waarop de weerbaarheid vrijwel non-existent is, en ook nu moet de oorzaak gezocht worden in decadentie en zelfgenoegzaamheid, geheel conform de theorie van Chaldoen en het mistroostige inzicht van Greshoff. Maar omdat we er zelf middenin zitten en het NOS-journaal geen beelden toont van Europarlementariërs in toga die zich omringd door naakte jongelingen tegoed doen aan wijn en exquise gerechten, menen we dat het zo'n vaart niet loopt. Maar hierin vergissen we ons.

We vergissen ons omdat we de aard van de decadentie niet herkennen; deze is namelijk niet egoïstisch, zoals gebruikelijk, maar socialistisch. Het Europese vermogen wordt niet stukgeslagen op de happy few, maar wordt actief aangewend om ongeacht volk eenieder in de welvaart van Europa te laten delen. Met een aan hoogmoed grenzende zelfingenomenheid wordt uitgedeeld omdat we geloven dat Europa dit vanuit haar kracht kan doen, en het vanuit haar christelijk-marxistische ideaal ook verplicht is.

De huidige Europese elite acteert als een dolgeworden samaritaan die het eigen volk beurs en mantel afsnijdt om andere volken te voeden en te kleden. Het nieuwe stichtingsideaal, de multiculturele samenleving, valt zo volledig samen met een ondergang 'door overheersing van de laagstontwikkelde stammen'. "Ik ben tegen geweld. Maar laten wij daarbij nuchter blijven en inzien dat wij, door onze beschouwing, de ondergang van de Europese cultuur bevorderen" (J. Greshoff).