Directeur
Job Swank van de Nederlandsche Bank bepleit een 'radicale transitie'
van het energiesysteem. Eerder al uitten DNB-president Klaas Knot en
de voorzitter van de The Bank of England zich in gelijke
bewoordingen. Nu juich ik het toe dat centrale banken onderzoek doen
naar de financieel-economische effecten van klimaatmaatregelen, want
die zijn reusachtig, maar ik reken het niet tot hun taak ons de
politieke agenda van GroenLinks als economisch panacee voor te
schrijven.
Het
klimaatakkoord van Parijs zal, indien volledig doorgevoerd, grote
financiële implicaties hebben. Niet alleen zijn de investeringen om
de 'duurzame' situatie te bereiken immens, ook de gevolgen voor de
bestaande industrie en infrastructuur zijn schier onbecijferbaar. Wanneer fossiele
grondstoffen kunstmatig duurder worden gemaakt, bijvoorbeeld door een
fikse verhoging van de CO2-belasting, dan verliest de petrochemische
industrie haar economische grondslag, zo niet haar bestaansrecht.
Hetzelfde geldt voor de glastuinbouw en de transportsector. Het
wegvallen van deze harde economische pijlers zal de door euro en
influx geplaagde Nederlandse economie doen omvallen.
De
zorgen van Swank en Knot zijn dan ook terecht. De transitie van
fossiel naar duurzaam zal ongekende kosten met zich meebrengen
wanneer je de huidige verhouding (85% fossiel, 8% duurzaam)1
wilt omkeren, en wanneer het gebruik van fossiele brandstoffen door
sterk verhoogde emissieprijzen onmogelijk wordt gemaakt. Wat mij
betreft had het rapport hier kunnen eindigen, maar DNB dacht daar
anders over en komt met een advies aan industrie, tuinbouw en de
transportsector: om te overleven moeten we onze economie acuut met
een overdosis aan ziekmakers injecteren.
Er
moet een radicale transitie plaatsvinden: het gebruik van kolen, olie
en gas moet versneld worden afgebouwd en vervangen door windmolens op
zee. De CO2-prijs moet van de huidige €8
per ton omhoog naar €30 per ton en een sterke reductie in
emissierechten moet ervoor zorgen dat de markt krapper wordt en de
prijzen gaan stijgen. Bovendien moet het Nederlands Energieakkoord –
dat nu al als een zwaard van damocles boven de markt hangt – worden
aangescherpt. Met andere woorden, om de gevolgen van de groenlinkse
agenda het hoofd te bieden, moeten we haar versneld invoeren en daar
nog een schepje bovenop doen. Was getekend, uw prudente
toezichthouder.
Alleen
al het inzicht dat we op termijn ook van gas af moeten is ridicuul;
want al zouden we de ruimte vinden om 70% van onze energiebehoefte
met windmolens in te vullen, dan nog blijft een backup in de vorm van
gascentrales noodzakelijk. Die backup bedraagt 80% van het opgewekt
vermogen. Met andere woorden: ook in dit scenario blijft 55% van de
behoefte gedekt worden door (tegen die tijd onbetaalbare) fossiele
brandstoffen.
Het
was al een slecht plan toen de klimaatalarmisten er via hun politieke
vehikel, het IPCC, mee op de proppen kwamen en het wordt er niet
beter op nu de centrale banken het overnemen. Zowel De Nederlandsche
Bank als de Bank of England beroepen zich in hun advies op de
onwetenschappelijke en politiek fel bediscussieerde 'consensus' die
er op dit punt volgens het IPCC zou bestaan. Een dergelijke
eenzijdige en discutabele motivatie is voor een centrale bank
ongepast en bovenal: niet-prudent.
---------------
1. van de 8% duurzaam opgewekte energie is 6,5% afkomstig van waterkracht centrales
Posts
No comments:
Post a Comment