Saturday, November 28, 2009

Baggerfeesten

It’s the season to be grudgeful, tra’lalalala trala’lala. Het is het seizoen dat goed en zwart hun fatsoensnormen en maatschappelijke verwachtingen toetsen aan de traditie van een kinderfeest. Het is het seizoen om van stro een Sinterklaas te maken en joelend te verbranden.

Dit jaar mocht Anouk, de stoere tattoo-rocker en moeder van drie kinderen (vierde onderweg) de pop in brand steken. Zij vindt 5 december "een racistisch baggerfeest dat verboden zou moeten worden". Way to go Anouk, jouw kinderen gaan je hier later dankbaar voor zijn. Nu alleen nog dat stomme Kerstfeest en die rare verjaardagstraditie afschaffen en je kids stappen straks helemaal clean en zonder storende referenties de wijde wereld in.

Voor Anouk is Sinterklaas een racist, voor anderen staat hij symbool voor het christendom, de kruistochten of culturele overheersing. Eigenlijk kun je het zo gek niet verzinnen of het kleeft Sint aan. De mottige mantel van deze goeiige sukkel is verworden tot projectiescherm voor persoonlijke en ideologische frustraties.

En dit beeld is niet meer weg te poetsen. Zo heeft de goedheiligman in Amsterdam het kruis op zijn mijter moeten inleveren omdat er een subtiele maar evidente verheerlijking van het christendom uit sprak. Het hielp niet, Sint bleef die moslimbashende katholiek die hij in de ogen van de kindertjes altijd al geweest is.

De NOS liet een pakjesboot door de regenboog varen om zwarte piet een ander kleurtje te geven. Het mocht niet baten. Sint bleef de vleesgeworden onderdrukker van het negerdom. Wie blank is krijgt lekkers wie zwart is de roe.

Sint is überkatholiek, Sint is racistisch, Sint is anti-multicultureel. Vinden geëngageerde ouders en vinden lieden die het vanwege hun achternaam moeilijk hebben in onze maatschappij. Daarom is tweetsrapper ‘Rotjoch’ van mening dat de goedheiligman gebakstenigd moet worden. "Sinterklaas is het bewijs van de stiekeme racisme in dit land [...] Donder op T is respectloos [...] bakstenen die hap".

(cynical mode=on) Ja lieve peuters het is me wat, kankersinterklaas moet dood. Is niet meer van deze tijd. Dit zijn namelijk de tijden van offerfeest en suikerfeest. Van slavernijherdenking en ontwikkelingssamenwerking. Dit zijn de tijden waarin het boze Westen moet boeten voor de wereld die zij geschapen heeft. De wereld van Nokia en internet, van Boeing en van Microsoft, van hartchirurgen en sociale zekerheid. Een hele foute wereld. En die foute wereld verander je niet door je eigen tradities te vieren, stel je voor!

En al helemaal niet met een traditie die het Westerse denken verheerlijkt door eigen rijkdommen weg te schenken en verdwaalde vreemdelingen binnen te vragen.

(cynical mode=off) Het probleem met Sinterklaas is tweeërlei. Ten eerste plaatsen we een eeuwenoude traditie met bijbehorende versierselen in de moderne tijd en kijken vervolgens of ze voldoet aan de normen en waarden van vandaag. Dat blijkt niet het geval. Ten tweede staan we toe dat dit gebeurt. Anouk wordt niet gestenigd, Rotjoch niet gekeeld en Cohen niet gevierendeeld.

Het sinterklaasprobleem is evenwel niet des Sinterklaas’. Het probleem zit hem in het anachronistische karakter dat iedere traditie eigen is. Want, geen misverstand, élke traditie kun je op deze manier om zeep helpen. Of je kunt eisen dat ze verboden wordt. Zo ken ik een traditie die een man verheerlijkt aan wiens erectie het bloed van een negenjarige kleeft. Ook ken ik tradities waarbij duizenden stuks vee geslacht worden ter meerdere eer en glorie van het onkenbare. Allemaal niet van deze tijd en, mijns inziens, niet geschikt voor tere kinderzieltjes.

Ik ben tegen slavernij en geen racist. En als ik er ooit achter kom dat de pakjesboot haar medewerkers betrekt van een Arabische slavenmarkt ben ik de eerste om Tabbertman in de ban te doen. Maar tot die tijd zie ik het Sinterklaasfeest als een onschuldige traditie. Een toneelspel waarbij ‘Piet Römer’ en meisjes van dertien zich schminken en verkleden om hun goede bedoelingen de vrije loop te laten.

Honi soit qui mal y pense, schande op hen die hier kwaad van denken.

Friday, November 27, 2009

Staatsjournaal 26 Nov 2009

Eigenlijk mag ik er van m’n vrouw en de dokter niet meer naar kijken maar de dokter is ziek en m’n vrouw doet boodschappen. Het is acht uur, het is goedenavond Sacha de Boer.

"Maar mevrouw de Minister, we krijgen straks al de kilometerheffing, bent u niet bang dat met de aangekondigde verhoging van de energieprijzen de burger denkt: wanneer houdt het nu eens op"? Maria van der Hoeven mag uitleggen waarom de voorgestelde verhoging van de energiekosten alleszins redelijk is.

We krijgen windmolens in beeld. Want daar gaat het om, windmolens. Er moeten de komende jaren namelijk vele duizenden van deze nooit-renderende en onbetaalbare Don Quichote-bliksemafleiders bijgebouwd worden. En dat kost geld, heel veel geld maar ‘wij’ hebben dat beloofd; aan Europa, aan Kyoto. "Alles heeft zijn prijs", legt onze Minister geduldig uit. "Als we dingen willen met elkaar, en we willen dingen met elkaar, we willen een schoner milieu en duurzame energie, dan moeten we er rekening mee houden dat daar een prijskaartje aan hangt".

Ik zit erbij en ik kijk ernaar. Ben ik nou de enige? Ben ik de enige in mijn omgeving die verstaat wat de Minister zegt? Die begrijpt dat onze Minister van Economische zaken middels uitgekauwde cliché’s probeert baarlijke nonsens aan aperte onwaarheden te koppelen? En als ik straks ga slapen, kruipt dan mijn bodysnatchende dubbelganger uit zijn peul en doneer ik vanaf morgen aan Greenpeace en Oxfam Novib?

Er is niets mis met ons milieu mevrouw de Minister! Het is sinds vijftig jaar nog nooit zo schoon geweest. De lucht, het water, de grond, het kruipt en krioelt van nieuw leven. En al dat leven wordt beschermd. Met wetten. Met hekjes. Met spandoeken, kluppies en subsidies. En dat weet u heus wel mevrouw Van der Hoeven; u weet heel erg goed dat de door u voorgestelde verhoging van de energieprijzen niets te maken heeft met ‘het milieu’ maar alles met ‘het klimaat’.

Het klimaat dat volgens de malafide industriebestrijders van het IPCC niet tegen CO2 kan. Deze club, en deze club alleen is er de oorzaak van dat de energierekening omhoog gaat. Deze club, gezeten op een kerkhof van gefalsificeerde hypothesen lukt het om het samen met de mastodonten van de anti-kernenergiebeweging voor elkaar te krijgen dat wij, gebrainwashte idioten die we inmiddels zijn, miljarden inzetten op windmolentjes die nooit nooit nooit in welke energiebehoefte dan ook zullen voorzien.

Maar dat is ook niet de bedoeling. Want waar het om gaat is de lang gekoesterde wens de Westerse welvaart eerlijker te verdelen. Met ontwikkelingshulp is dat nooit gelukt, maar als je bedrijven scherp kunt bijsturen in de keuze van hun vestigingsplaats, om maar eens wat te noemen, dan ben je een eind op de goede weg. Dan ben je ook gelijk minder afhankelijk van de medewerking van de lokale bevolking. De Westerse multinationals kun je sturen, de Mugabes niet.

En dat weten inmiddels ook de ontwikkelingslanden in kwestie. Afrika vraagt om 65 miljard extra per jaar. De VN waarschuwt voor klimaatvluchtelingen en China zegt "dat de ontwikkelde landen in Kopenhagen extra moeten bijdragen. Zij hebben immers 200 jaar voorsprong". Bram Schilham zit in Kopenhagen klaar te wezen voor de komende klimaattop "waarvan veel zal afhangen".

De voormalig politiek redacteur is gepromoveerd tot NOS-klimaatcorrespondent, Sacha memoreert het voor de zekerheid nog maar even. Deze Bram Schilham dus, hoorde Minister Cramer naar aanleiding van de Chinese chantagepraat zeggen: "dát is de stap waar we op zaten te wachten".

Het is duidelijk dat mijn klimaatneutrale peul nog niet is opengebarsten. Ik ben volgens mij de enige die het niet begrijpt; "er moeten vele miljarden op tafel komen om de ontwikkelingslanden tegemoet te komen en te beschermen" voiceovert Bram. Bram begrijpt het wél. Misschien is het morgen mijn tijd, misschien barst mijn peul en dan begrijp ik het ook.

Maar genoeg kille wetenschap en moeilijke argumenten moet Laroes gedacht hebben, nu een onderwerp dat iedereen begrijpt: Israël is een bastaard.

Het besluit om de komende tien maanden geen nieuwe nederzettingen te bouwen is een geste richting Obama maar zal niet tot nieuwe vredesonderhandelingen leiden, zo vernemen wij. Want noch Palestijnen noch kolonisten (ook wel ‘dé Israëliërs’genoemd) waren blij met Natanyahu’s aankondiging. De kolonisten zien het als een toegeven aan de Palestijnen, de Palestijnen op hun beurt willen niet praten zolang Jeruzalem niet op voorhand tot Palestijns gebied wordt gerekend. Kortom, de bekende Israëlische mediamanipulatie zo weet de kijker na afloop.

Bij wijze van human interest volgt hierna een korte reportage naar aanleiding van het bloedbad dat islamitische terroristen een jaar geleden in Mumbai aanrichtten. De enige terrorist die het overleefde staat momenteel terecht. Aanleiding genoeg voor NOS-correspondente Wilma van der Maten om eens rond te vragen in het geboortedorp van de terrorist. En wat bleek?

Er wonen daar dus helemaal geen boze baarden. Iedereen was geschrokken en geschokt over het gebeurde. Het verhaal ging dat zijn vader hem aan extremisten had verkocht omdat de sociale en economische omstandigheden in het dorp nogal te wensen overlieten. Een zienswijze die ook door de burgemeester werd bevestigd: "als Kasaf gewoon naar school was gagaan, was dit niet gebeurd". En omdat alles uit sociaaleconomische motieven verklaard kon worden, had het voor de rapportage geen toegevoegde waarde om de woorden ‘moslim’ en ‘islam’ te gebruiken. Wat Wilma dan ook niet deed.

Die woorden kwamen pas in het laatste item over Sacha’s lippen. Het is namelijk weer Hadj. En wat hebben ze het zwaar dit jaar lieve kijkers. Gisteren was het noodweer, vandaag was het bloedje heet en morgen werd er opnieuw slecht weer voorspeld. En dan ook nog de Mexicaanse griep. Er waren dit jaar al vier doden gevallen. "Maar", zo vertelt een jongeman die ernstig de camera inkijkt: "mensen die op bedevaart gaan moeten niets vrezen". Inshallah! Ja, zelf was hij wel ingeënt, ook inshallah. En terwijl het Allahu Akbar uit de menigte opstijgt schakelen we terug naar Sacha de Boer, het gezicht vol begrip.

Mijn gezicht is inmiddels ook vol begrip, voor mijn vrouw en mijn dokter.

Tuesday, November 24, 2009

Goochelen met cijfers

”Dit is gewoon crimineel. Het is onacceptabel”. Minister Cramer reageert dinsdag fel op vragen van de PVV. De klimaatsceptische PVV wil van de Minister weten of het waar is dat het IPCC al tien jaar de kluit belazert.


Voor de goede orde: niet het IPCC is in de ogen van de Minister crimineel, maar de hackers die opgehengelde mails en documenten online zetten. Zij hebben gegoocheld met de cijfers beweert Minister Cramer en zij bevestigde de Kamer voor alle duidelijkheid nog eens: ”ons ijkpunt is het IPCC”.


Maar dat wisten we natuurlijk al. En dat maakt deze hele affaire zo interessant. Héél de wereld baseert zich immers op de data van het IPCC. Iedere klimaattop is gebaseerd op de data van het IPCC. Zó gesteld zijn overheden op het IPCC, dat zij de financiering van deze club volledig voor hun rekening hebben genomen. En als dank wordt vervolgens de milieuministers van meebetalende landen de gelegenheid geboden IPCC-rapporten vooraf in te zien.


De Minister, van huis uit bioloog en daarmee wetenschapper, vindt dit geen probleem. Zij is niet bang dat het IPCC naar aanleiding van commentaar door sponsorende policy makers genegen zal zijn rapporten in een bepaalde richting te schrijven. (Overigens dezelfde richting als waarin de activistische oprichters van het IPCC de wereld tien jaar geleden stuurden, maar dit terzijde.)


Voor wie niet goochelt maar googelt was het al enige tijd duidelijk dat het IPCC en haar toeleveranciers in de wetenschappelijke wereld niet van onbesproken gedrag zijn. Om het netjes te zeggen: het IPCC heeft menige contra-expertise vakkundig gefrustreerd of om zeep geholpen. Eveneens is het opvallend dat critici van het IPCC bijna altijd met emeritaat of pensioen zijn; in ieder geval zijn ze onafhankelijk van subsidiestromen. Want, zo bevestigen ook de onderschepte e-mails, als je het IPCC tegen je hebt dan kun je niet alleen fluiten naar je onderzoeksgelden, ook je wetenschappelijke carrière eindigt abrupt.


Een wetenschappelijk geschoold Minister dient dergelijke signalen serieus te nemen. Zeker als het nationale klimaatbeleid volledig trekt op de rapporten van dit IPCC. De wetenschappelijke integriteit van een instituut dat op het punt staat – door haar aanbevelingen – de (industriële) wereld ingrijpend te veranderen, hoort boven iedere verdenking verheven te zijn. Wanneer dit niet het geval is, dan moet je je als wetenschapper achter de oren krabben, dan moet je een second opinion zoeken en niet à priori de vragensteller als nitwit, leugenaar of querulant wegzetten.


En dat geldt in het bijzonder voor een Minister die zelf afkomstig is uit de Wetenschappen. Haar past het niet om antwoorden op Kamervragen te larderen met suggestieve adjectieven als “gegoochel” en “crimineel” en “selectief”. Ook niet als zij jarenlang bestuurslid was van een instituut als Milieudefensie. Ook niet als zij indertijd acties als die van Wijnand Duyvendak en Bluf! ondersteunde (inbraak in Ministerie Economische Zaken n.a.v. geruchten over de bouw van een nieuwe kerncentrale).


Zélfs niet als haar ideeën over milieu en de herverdeling van welvaart samenvallen met die van de IPCC-oprichters. Want ook dán dienen wetenschappers integer te blijven en ook dan gaat het landsbelang voor. Ja toch, Minister?


Gratis web site teller.