Neerlands Fitna

Tegenover me in de trein zit een jonge vrouw met haar vriendin, beiden met hoofddoek. Ze delen verhalen en een enorme zak roomsoezen. Van enige beproeving is geen sprake, of het moest zijn dat hun respectievelijke derrières méér dan slechts de helft van het groene bankje opeisen.

Fitna, de beproeving, heeft zich de afgelopen 48 uur niet aan het door Balkenende geschetste scenario gehouden. Geen brandende auto's, geen brandende ambassades, zelfs geen brandend rood-wit-paars dundoek. Uit de Nederlandse moslimgemeenschap en moskeeën komen alleen verstandige reacties. De hype eindigt zo in een welhaast orgastische anti-climax. MP Pielemuis en de media zijn betrapt op een feestje van wederzijdse zelfbevrediging.

Natuurlijk wijst Balkenende erop dat de relatieve rust slechts aan hém en zijn diepe buiging richting Mekka te danken is. Met name zijn pogingen om een lid van het controlerende parlement monddood te maken zijn erg goed gevallen bij de islamitische dictaturen. Professor Pielemuis heeft zich een brave dhimmie betoond, hoera voor professor Pielemuis.

Maar in werkelijkheid hebben politiek en media moeten constateren dat ze voor gek staan. 'Fitna' blijkt een compilatie van oud jihadistisch beeldmateriaal dat we eerder zagen op de vele anti-Westerse haatsites. Onthoofdingen, executies, terreuraanslagen, the works. Wilders gebruikt de beelden met exact hetzelfde doel: "met de islam valt niet te spotten" luidt de boodschap. Same difference, geen misverstand.

De film is een dejà-vu en geen fitna. Geen beproeving of innerlijke tweestrijd. Het is een constante stroom van beelden, associaties en suggesties die Wilders' visie op de voortschrijdende islamisering van West-Europa weergeven. Een zeer platte visie en dus per definitie geen fitna. Voor een fitna is diepgang nodig, een innerlijke tweestrijd, een dilemma.

De islamitische parafernalia in het Nederlandse straatbeeld zijn slechts een symptoom van de werkelijke beproeving waarmee we geconfronteerd worden. Die werkelijke beproeving bestaat erin dat gods helpers alles wat de Verlichting heeft voortgebracht weer terug de duisternis in willen jagen. En het zijn zeker niet alleen orthodoxe moslims die dit nastreven, want zonder de actieve hulp van de autochtone christenen van CDA, ChristenUnie en SGP zouden zij geen stem hebben. Zouden zij hun mond niet open durven doen. Het zijn met name onze eigen christenbroeders die alle medewerking verlenen bij de herintroductie van god in de maatschappij, tot op zekere hoogte betreft het immers dezelfde god.

Vrijheid van meningsuiting OK, mits religieuze gevoelens niet gekrenkt worden. Vrije economie OK, mits geen verkoop op zondag. Mannen en vrouwen gelijk, mits niet in strijd met hadith en shari'a. Bikini OK, maar niet op een billboard. De betutteling is weer terug heet het, maar het is ernstiger dan dat. Wat er nu in Nederland gebeurt is niets minder dan een door god geïnspireerde bevoogding waarbij alle goden gelijke rechten hebben. The more the merrier lijkt het devies.

Paus Benedictus verwoordde het onlangs zeer kernachtig toen hij zei: "secularisatie is een groter gevaar voor de mensheid dan terrorisme". Met andere woorden, het is beter in naam van god te moorden en vermoord te worden dan om zonder god te willen leven. Dankuwel B16. En dank ook u lieve moslims. U hebt onze djinn, onze demiurg weer tot leven gekust.

Indien Nederland werkelijk nog een Verlichte seculiere maatschappij zou zijn, dan zouden we nu geen probleem hebben met christelijke of islamitische bevoogding. Dan zouden de grenzen van meet af aan benoemd zijn geweest; tot hier en niet verder. Geen religieuze voorschriften in de openbare ruimte. Geen hoofddoekjes voor ambtenaren, niet weigeren vrouwen een hand te geven, geen afgedwongen gemeenschappelijke zondagsrust, geen censuur in de kunsten, en god gewoon weer als een ezel kunnen neuken. Dát is de Verlichte maatschappij. Een maatschappij die in zichzelf neutraal is en vanuit die neutraliteit ruimte biedt voor een zelfverkozen leven, met of zonder god.

De grote vraag waar het bij onze Verlichtingsfitna om draait is: waar zijn de progressieven, waar zijn de liberalen? Waar zijn de groeperingen die begin 20e eeuw het volk mondig hebben gemaakt? Waar zijn de bewegingen die hielpen het juk van twintig eeuwen feodale en religieuze onderdrukking af te werpen? Ze zwijgen, ze stemmen in en toch weer niet. Enerzijds moet god zich niet bemoeien met de socialistische ideologie, maar anderzijds zijn moslims 'sociaal achtergesteld'. Enerzijds komt 'godslastering' geen plaats toe in het wetboek van strafrecht, maar anderzijds is veel geïnvesteerd in de relatie met het CDA.

Tweestrijd, dubio, fitna. En waarom? Omdat geen onderscheid gemaakt wordt tussen ménsen en ideologieën. Het principe lijkt simpel genoeg maar dit basale inzicht is totaal uit beeld geraakt. Hedy d'Ancona roept paaszaterdag op de Dam: "zie moslims in de eerste plaats als individuen en niet als groep". Diezelfde Hedy denkt echter dat hoofddoekje en boerka een persoonlijke keuze zijn die we moeten respecteren. Maar hóe Hedy, hoe kan ik in godsnaam iemand die verkiest zichzelf met de insignes van de groep te behangen, hoe kan ik die persoon in de eerste plaats als individu benaderen? Zij stelt immers vrijwillig haar groepsidentiteit boven haar individualiteit.

D'Ancona laat op kleine schaal zien waar hem de progressieve schoen wringt. Het sociaal isolement en de sociale achterstand van deze groep verhelp je niet door de islam alle ruimte te geven. Integendeel. Hoe meer ruimte de islam krijgt en hoe meer steun er gaat naar de behoudende verkondigers van de islam, des te minder ruimte blijft er over voor de individuele moslim.

Ook de socialistische mantra waarin autochtonen wordt opgeroepen in te schikken en de symbolen van de islam te accepteren en te respecteren, leidt er onherroepelijk toe dat de Verlichting in de verdrukking komt. De Verlichting met haar seculiere opvattingen, met haar vrijheden-behoudens-de-wet staat al eeuwen op gespannen voet met religieuze doctrines.

Deze halsstarrige blindheid van zowel progressief als liberaal Nederland zet de Verlichting en de seculiere maatschappij onder zware druk. Er wordt onvoldoende tegenwicht geboden aan groepen die de samenleving willen hervormen naar god's beeld en hiertoe onderling bondgenootschappen aangaan onder het mom 'we zijn vóór menswaardigheid, en tégen polarisatie'. In werkelijkheid is het een bondgenootschap vóór onderwerping en tégen vooruitgang.

Een premier die zonder blikken of blozen verkondigt dat de mens zonder geloof niet kan functioneren, een kabinet dat de strafbaarheid van godslastering te vuur en te zwaard verdedigt, een regering die de vrijheid van expressie meer dan eens ter discussie stelt wanneer het geloofszaken betreft. Het is niet verwonderlijk dat Fawaz Jneid, haatimam van de Haagse As-Soennah moskee, in deze regering een bondgenoot ziet.

Onze fitna is dan ook niet Wilders' fitna, wij willen door kat noch hond gebeten worden. Onze fitna is geen andere dan de strijd tussen het verduisterende Licht en de Verlichting zelf. Tussen het liberale individu en de onmondige onderworpene.

Licht aan Verlichting uit

De Protestantse Kerken Nederland (PKN) en de oecomenische Raad van Kerken in Nederland (RKN) gaan gezamenlijk met een aantal Nederlandse moslimorganisaties de strijd aan tegen Geert Wilders, de man die het christelijk geloof superieur acht aan de islam.

Op 17 maart laten zij in een gezamenlijke verklaring naar aanleiding van Wilders' nog niet vertoonde film weten: "Het is verwerpelijk als het heilige in onze religies bespot en ons geloof gekrenkt wordt. Wij wijzen het daarom met kracht af als de Koran en de profeet Mohammed geminacht en belasterd worden".

Het is nog zeer de vraag of Wilders met 'Fitna' de profeet zal minachten en belasteren. Waarschijnlijk wel, kritiek op de islam is a priori onacceptabel en zeker uit de mond van een ongelovige. Maar daar is het de christelijke vertegenwoordiging van de Grote Splijtzwam niet om te doen. Zij willen gewoon hun oude onVerlichte rechten terug. Zij willen weer met hel en verdoemenis kunnen dreigen bij vertoning van iets weerzinwekkends als 'Jezus Christ Superstar' of 'Passion of the Christ'.

"Hoewel onze vrijheid van meningsuiting het publiceren van deze film toestaat, achten wij dergelijke provocaties ongewenst". Een provocatie avant vertoning en a priori ongewenst verklaren. Zalig zijn de zegeningen van de religieuze censuur. PKN en RKN realiseren zich echter dat zij de stap richting goddelijke duisternis niet op eigen kracht kunnen maken, hiertoe ontbreekt hen het maatschappelijk draagvlak.

Men heeft een hefboom nodig en denkt deze gevonden te hebben bij de lichtontvlambare vaandeldragers van de islam. Daarom staat voor 24-27 maart een missie richting Egypte gepland. Om de banden aan te halen en duidelijk te maken dat de visie van Wilders "..zeker niet gedragen wordt door de Nederlandse kerken".

Voor de eigen kredietwaardigheid neemt men een handjevol moslims mee immers, sjeik Barrak, een hoge islamitische geestelijke vaardigde vorige week nog fatwa uit tegen een ieder die joden en christenen als gelovigen kwalificeert. Deze afvalligen moeten ter dood gebracht worden. Geen basis voor een gesprek tussen gelijken dus. Bovendien ligt het feit dat paus Benedictus Mohammed nog steeds niet als profeet erkend heeft bij deze lieden erg gevoelig.

Spreken over geloofszaken staat dan ook niet op de agenda, de reis vindt niet plaats uit godsdienstige overwegingen. De missie is een puur zakelijke. De vraag die voorligt is hóe de seculiere Westerse maatschappij weer in het gareel te krijgen is. De christelijke delegatie zal zich daarom als perfecte dhimmies gedragen en haar eigen god verloochenen. Zo hoopt men de kerkelijke organisaties in Nederland uit de wind te houden wanneer de door het CDA geregisseerde Fitna-storm losbreekt.

De islam is voor PKN en RKN wat Wilders is voor alle gefrustreerde moslims, een hefboom. Een hefboom om dwang en duisternis weer tot maatschappelijke norm te verheffen. De Verlichting de wereld uit, te beginnen uit Nederland.

Het kabinet steunt deze strijd vanuit haar christelijke moraal. De oppositie verleent steun omdat 'moslims zielig zijn'. De Internationale Socialisten zien in de moslimgemeenschap de nieuwe onderworpenen die de kapitalistische democratieën omver zullen werpen. Zelfs de Humanistische Alliantie verbindt bij monde van voorzitter Lodewijk de Waal haar naam aan het emo-initiatief 'Benoemen en Bouwen' van Doekle Terpstra.

De barricaden zijn opgericht, de avondklokken gelijkgezet en de gedachtenpolitie heeft haar instructies ontvangen. Het wachten is nu tot Wilders het startschot lost. Nederland is er klaar voor, het Licht gaat aan de Verlichting kan uit.

antisemitisme of antisemantisme

Harry de Winter sluit vandaag aan in een lange rij van mensen die Geert Wilders van racisme beschuldigen. Hij doet dit middels een advertentie op de voorpagina van de Volkskrant à raison van 10.000 euro.

"Als Wilders hetzelfde over Joden (en het Oude Testament) gezegd zou hebben als wat hij nu over Moslims (en de Koran) uitkraamt, dan was hij allang afgeserveerd en veroordeeld wegens anti-semitisme." Was getekend, Harry de Winter.

Prima om Wilders van repliek te dienen, goed ook dat je er een kapitaal voor over hebt om je mening wereldkundig te maken, maar voordat je zo'n advertentie opstuurt dan laat je hem toch tenminste controleren?

Even de rode pen erbij. Er zijn Joden en er zijn joden. Bedoel je aan te geven dat iemand het joodse geloof aanhangt dan schrijf je jood zonder hoofdletter. Spreek je daarentegen over een nazaat van Sem, zoon van de mytische Noach, dan schrijf je Jood met een hoofdletter 'J'. Joden met een hoofdletter genieten bescherming tegen racisme omdat ze tot een ras behoren, het Kaukasische ras om precies te zijn. Hetzelfde ras waartoe ook de Europeanen en Arabieren behoren.

Moslims daarentegen behoren niet tot een ras. Moslims schrijf je dus nooit met een hoofdletter 'M', behalve aan het begin van een zin zoals hier. Spreken we over moslims dan bedoelen we daarmee 'aanhangers van de islamitische leer'. Noch joden (kleine letter), noch moslims kunnen iemand van racisme beschuldigen, hooguit van blasfemie.

Genieten joden dan meer bescherming dan moslims omdat joden ook Joden zijn? Nee, niet echt. Zo mogen bijvoorbeeld de Noord-Afrikaanse moslims eveneens de antisemitisme-kaart spelen omdat zij, net als Joden (hoofdletter), tot de Semitische volken behoren. Een Marokkaanse moslim die zich door Wilders gediscrimineerd voelt vanwege zijn ras, kan naar de rechter stappen en een aanklacht indienen vanwege antisemitisme. Semantisch correct maar niet waarschijnlijk.

Tot zover de taalkundige semantiek. Harry's referentie aan de oorlog (JA DE OORLOG!!!) en de associatie met Jodenvervolgingen roept echter ook historisch semantische (en semitische) vragen op. Want waar stonden de Noord-Afrikaanse moslims in de oorlog? Een paar voorbeelden:

Hassan al-Banna, oprichter van de moslimbroederschap en grootvader van Tariq Ramadan, zag in het fascistisch model van Mussolini de ideale staatsvorm voor zijn salafistische ideeën. De grootmufti van Jeruzalem vond dat Hitler zulk goed werk verrichtte met betrekking tot het Joodse vraagstuk dat hij spontaan begon met de oprichting van een Arabische Waffen-SS divisie. In het algemeen kunnen we stellen dat er in die dagen binnen de Afrikaanse moslimgemeenschap een grote affiniteit bestond met het fascisme in het algemeen, en het nazisme in het bijzonder.

Tot op de dag van vandaag wordt antisemitisme in de islamitische wereld met een hoofdletter geschreven. Zo zagen we in de Palestijnse variant van Sesamstraat een Pino die Joden at en bleek Mickey Mouse een held die zichzelf opblies in een Israelische bus.

Kortom, vanuit semantisch perspectief bezien is Harry's advertentie inconsistent en verwarrend; antisemantisch zelfs. Niet strafbaar, wel zonde. Want voor die 10.000 euro had hij heel wat 'arme negertjes' kunnen helpen.

Ontsteekt de bakens!

Afshin Ellian zegt in de NRC van zaterdag: "De erfgenamen van de Verlichting moeten de strijd aangaan over de inrichting van de multiculturele samenleving en de positie van de islam". Een heldere en niet mis te verstane oproep aan een land waar politieke initiatieven nog slechts gericht lijken op het binnenboord houden van elkaar. Dat hierbij kroonjuwelen van de Verlichting als individuele vrijheid en een seculiere samenleving overboord dreigen te slaan, lijkt niemand te deren.

De discussie over seculiere waarden en vrijheden is vertroebeld geraakt en feitelijk onmogelijk geworden. Sociaal-liberaal denken heeft plaatsgemaakt voor politiek correct denken. Iedere kritische vraag over de multiculturele samenleving wordt onder verwijzing naar Geert Wilders afgedaan als racistisch, xenofobisch en polariserend. Geen wonder dat de liberale en sociaal-democratische erfgenamen van de Verlichting niet zij aan zij met Wilders de vragen stellen die ze zouden moeten stellen. Geen wonder, maar wel een gevaarlijke omissie.

Want door te zwijgen wordt de facto geen onderscheid meer gemaakt tussen mensen met een ideologie enerzijds, en de ideologie van mensen anderzijds.

In Nederland leven de verschillende religies en denominaties al generaties lang vreedzaam binnen een en dezelfde neutrale ruimte. Deze ruimte is neutraal omdat kerk en staat gescheiden zijn en de vrijheid van godsdienst (art. 6) tot stand gekomen is onder de nadrukkelijke voorwaarde dat men elkaar niet naar het leven zou staan. Dat het individu vrij was zijn of haar geloof te belijden en dat niemand een strobreed in de weg gelegd zou worden mocht hij besluiten niet langer tot een bepaald kerkgenootschap te willen behoren. Bovendien kwam men overeen geen exclusieve inrichtingseisen aan de openbare ruimte te stellen.

Daarom is Nederland de seculiere democratie die ze nu is en liggen het theocratische Iran en het door godsdienstoorlog verscheurde Irak ver weg. We leven kortom, in de veronderstelling dat binnen de Nederlandse cultuur plaats is voor vele religies en culturen waarbij mensen en ideologieën als vanzelf hun weg vinden.

Maar voor de (introductie van de) islam gaat deze redenering niet op omdat de islam, i.t.t. het moderne christendom, meer is dan alleen een openbaring met wat traditionele en culturele randverschijnselen. De islam is religie, staatsvorm en rechtsbestel in één. De islam is niet bekend met de geschiedenis van artikel 6, de islam is überhaupt niet bekend met onze grondwet en heeft daar ook geen boodschap aan. Dit is het punt waar Ellian ons voor waarschuwt: je mag de verschillende religies en culturen niet over één kam scheren.

Vogelaar en geheel politiek correct Nederland gaan hieraan voorbij. Zij zien alleen de mensen en slaan zeer beperkt acht op de ideologie die ze met zich meebrengen; voor hen is religie zoiets als traditionele cultuur en cultuur is per definitie goed. Kritiek op de islam verwordt in deze visie tot kritiek op mensen. Kritiek op mensen die zoeken naar hun plaats in de samenleving en daarbij onze hulp nodig hebben, ergo: sociale blasfemie.

Dit standpunt domineert en troubleert de integratiediscussie. Het is namelijk in het geheel niet zo dat de criticasters anderen het recht op een goede toekomst en maatschappelijk welvaren willen ontzeggen, integendeel. Hoe gelukkiger en welvarender anderen zijn, des te beter gaat het ook hen. De essentie van hun kritiek betreft de inrichting van de publieke ruimte en de beperkingen die hen worden opgelegd door andermans geloof. En het maakt hierbij niet uit welk geloof of welke ideologie, al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat de vanuit de islamitische leer opgelegde beperkingen ons het meest wezensvreemd zijn.

Hoofddoekje, boerka, burqini, seksescheiding, handenschudden, homohaat, eerwraak en anti-semitisme. Deels zijn ze in de samenleving al geaccepteerd, deels zijn ze 'in overweging' en deels zijn ze (gelukkig) niet geaccepteerd. Wij, de kritische samenleving, herkennen ze als zijnde afkomstig uit de islamitische cultuur; uit koran, hadith en sharia.

Maar ook christelijke waarden en taboes vinden hun weg terug naar de Verlichte samenleving. Een donorposter die te sexy is, zondagsopening, een bikini-billboard, gokken, drank, aanstootgevende kunst. Het christelijke kabinet lift mee op de conservatieve inrichtingswensen van de islam en steunt deze openlijk. Niet vanuit een sociale gedachte, zoals PvdA, GL en SP, maar vanwege hun eigen religieuze agenda. Politiek, religie en inrichting gaan weer naadloos in elkaar over.

Dit moet ons vanuit de Verlichtingsgedachte grote zorgen baren. Maar wat te doen?

Geert Wilders schudt aan de boom van de politieke correctheid en de rotte appels vallen op de grond. Geen dankbaar werk, wel noodzakelijk. Voordat we kunnen bouwen moet er benoemd worden en Terpstra gaat het niet doen. Alleen wordt Wilders' handelen niet ingegeven door de Verlichtingsgedachte, Wilders handelt vanuit het idee dat het christendom superieur is aan de islam. God is beter dan Allah. Niet bepaald Verlicht. Op termijn is Wilders dan ook geen baken.

Nee, Verlicht Nederland zal haar pijlen moeten blijven richten op de non-confessionelen, op sociaal-democraten en liberalen. Alleen hier vinden we nog iets terug van de Verlichtingsgedachte, ook al is het niet meer dan een waakvlammetje. Maar om het vuur weer op te stoken zal GroenLinks, SP, D66 en VVD vóór alles aan het verstand gepeuterd moeten worden dat integratie van moslims iets wezenlijk anders is dan integratie van de islam. Hierin zit hem de crux.

Dit is de boodschap die moet worden uitgedragen. Een boodschap die niet tégen mensen is gericht maar hen juist de hand reikt. Het is een handreiking aan die honderdduizenden potentieel liberale moslims waar de politiek het steeds over heeft als ze criticasters de mond wil snoeren.

Halsema, Marijnissen, Pechthold en Rutte zullen duidelijk moeten maken dat de islam binnen een seculiere democratie nooit volledig uitgerold kan worden. We hebben al een grondwet. We hebben al een wetboek en iedereen is voor deze wet gelijk en wel zonder enige uitzondering. Dit nalaten legitimeert de boodschap van orthodoxe predikers en laat de grote (onzichtbare) groep moderne moslims tussen hoop en vrees.

De bakens moeten opnieuw ontstoken worden. Humanisme en Verlichting hebben geen behoefte aan bescherming "tegen uitspraken die afbreuk doen aan hetgeen mensen ten diepste beweegt" zoals Hirsch Ballin meent. Anno 2008 hebben we behoefte aan benoemen, aan duidelijkheid en eerlijkheid. Aan "een ideeënpolarisatie tussen de facties van de Verlichting" zoals Ellian het zaterdag zo mooi verwoordde.

Beledigen en beledigen

God 'blokkeert' de zendmast in Hilversum en verhindert zo de uitzending van Deep Throat

"dat nrc.next meent God zo te moeten afbeelden, krenkt de gevoelens van veel Nederlanders die in God geloven als hun Schepper". Zo reageert Bas Plaisier, scriba van de Protestantse Kerken in Nederland (PKN) op de strip van Paul Steenhuis in nrc.next. Een boze brief, dat wel, maar geen brandende barricaden, geen doodsbedreigingen en geen oproep "de keel van de ongelovige" bij de PKN af te leveren. Nee, slechts een beheerste en afgemeten reactie op een voor christenen zwaar zuigende (flauw) en diep beledigende cartoon.

In vergelijking met de 'pijpende' god van Steenhuis zijn de Deense cartoons bepaald mild te noemen. De reacties uit de islamitische wereld hierop zijn dan ook buiten alle proporties. Wij weten het, Balkenende weet het, de wereld weet het maar niemand zegt wat, bang als we zijn om naast de islamitische cultuur ook nog eens de islamitische mens te beledigen. Want wat moet je zeggen? "Hey you retards, get enlightened, this is the 21st century you know".

Toch is dit de enige optie voor wie ook maar enigszins gelooft in de waarden van onze Verlichte maatschappij. Voor wie van mening is dat het Europa van de 21ste eeuw op gebied van mensenrechten, kennis en vrijheid wel degelijk wat toe te voegen heeft. Voor wie zich realiseert dat het uitwerken van gedachten en het bekritiseren van traditionele wijsheden het fundament zijn onder onze ontwikkeling.

De islamitische cultuur en de moslims in Europa, moeten in volle hevigheid kennis kunnen nemen van de manier waarop we hier met elkaar en met onze vrijheden omgaan. In geen geval moeten we onszelf beperkingen opleggen om onze gasten tegen de Westerse cultuur in bescherming te nemen. Deze individuen zijn hier gekomen, zijn hier gebleven en komen nog steeds omdat Europa wat te bieden heeft. Europa is niet een restaurant waar meegebrachte etenswaren genuttigd kunnen worden, Europa heeft haar eigen keuken.

Europa en ook Nederland zijn een absoluut gegeven. Het relativeren van de eigen cultuur om de verschillen tussen Verlichting en islam te verbloemen speelt alleen de extremisten in de kaart. Voor de hier aanwezige moslims leidt het ertoe dat zij geen houvast meer hebben aan het Westerse model. Immers, als de 'bazen' van Europa de tradities en dreigementen van ayatollah's, moefti's en imams zwaarder laten wegen dan het eigen gedachtengoed, waar moet je je dan als Europese moslim op oriënteren? Op de islam natuurlijk, integreren in een niet-bestaande cultuur is immers geen optie.

Deze zelfrelativering - inmiddels zelfverloochening, is in Nederland de norm geworden. In die gevallen waar Verlichte ideeën botsen met 7e eeuwse islamitische waarden en gebruiken, dient de Verlichting 'verstandig' te zijn. De Verlichting dient ervoor te waken de 7e eeuwse moslim niet voor het hoofd te stoten. Uitingen die als beledigend kunnen worden ervaren door een cultuur die niet is staat is gebleken haar eigen waarden te relativeren, dienen tegen elke prijs vermeden te worden.

Dit verklaart ook de kruistocht die het kabinet al vier maanden voert tegen de film van Geert Wilders. Deze film, zeer waarschijnlijk zonder pijpende Mohammed, zal als belediging worden ervaren. De film bestaat nog niet maar toch weten Balkenende, van Geel en Verhagen nu al dat ze tot grote beroering in de gehele wereld zal leiden. Beroering omdat een 'ongelovige' vanuit een Verlicht perspectief zijn visie zal geven op de koran, een heuse gotspe.

Balkenende's persconferentie terzake was een schaamteloos onderdanige en laffe vertoning. Een absoluut dieptepunt in de verloochening van Kant's seculiere Europa. Met pressie, chantage en een appèl aan de eigen verantwoordelijkheid werd Wilders gemaand zijn plannen te heroverwegen. Maar Wilders antwoordde "u kunt de pot op".

Paul Steenhuis verklaarde niet van plan te zijn gekwetste christenen zijn excuses aan te bieden. "NRC is een seculiere krant; ik heb deze strip niet voor christenen gemaakt" zegt Steenhuis, "ik heb er geen seconde aan gedacht dat dat als kwetsend kon worden ervaren". Opgegroeid in het Verlicht gedachtengoed begrijpt Steenhuis niet dat het afbeelden van een deep-throatende god als belediging kan worden ervaren.

Er is nog een lange weg te gaan, zoveel is zeker. De weg van Balkenende c.s. biedt echter geen perspectief voor de toekomst, haar oplossingen leiden ons terug naar het verleden en zijn volstrekt onacceptabel voor wie islamitisch noch gereformeerd is.