De monsters van de geopolitiek

who's who in Syria

Een tweetal berichtjes in de media vandaag: "IS vermoordt 400 vrouwen en kinderen in Palmyra" en, "Amerika en Europa sloten bondgenootschap met IS om regering van Bashir al-Assad omver te werpen".

Met de ontaarde wreedheid van IS zijn we het afgelopen jaar helaas al te zeer bekend geraakt. Dat IS haar inhumane misdaden pleegt uit naam van de islam weten we wel, maar liever niet. Geruststellend en verzachtend is dan ook de gedachte dat 'een internationale coalitie' namens ons strijdt tegen dit monster dat - want zo gaat het altijd - uiteindelijk verslagen zal worden.

Minder verzachtend en geruststellend is de wetenschap dat dezelfde coalitie de IS strijders drie jaar geleden van geld, wapens en een internationale vrijbrief voorzag om, ter ontzetting van het Syrische volk, de o zo wrede dictatuur van Bashir al-Assad omver te werpen. Een recent gelekt (gedeclassificeerd) Pentagon rapport gunt ons een kijkje in de keuken van de geopolitiek en bevestigt wat we al ontelbare malen bevestigd hebben gezien: veel belangen staan centraal, maar niet de humanitaire. Deze worden pas een argument wanneer achteraf de smeerlapperij weer opgeruimd moet worden.

Het ongenoegen met Assad concentreert zich zoals gebruikelijk rondom olie en Rusland. Europa wil haar afhankelijk van Russisch aardgas verkleinen en heeft belang bij een pijplijn vanuit Quatar naar Europa. Amerika is - terecht of onterecht - nog altijd gefocust op het minimaliseren van de Russische invloedssfeer, zoals het de Saoedi's er alles aan gelegen is een shiïtische machtsuitbreiding tegen te gaan. De weigering van Assad om de pijplijn door Syrië te laten lopen bracht deze belangen weer eens samen.

Nu hebben geopolitiek en genetische manipulatie met elkaar gemeen dat ze, ingegeven door opportunisme en zakelijk gewin, eenvoudig tot oncontroleerbare woekeringen leiden. Het plotselinge verschijnen van 'Frankensteins' als: de taliban, Bin Laden's al Qaeda en IS zijn hiervan de trieste gevolgen. Afghanistan, de Kaukasus (remember Beslan), Syrië en Irak zijn voorbeelden waar westerse belangen (olie en gas), Amerikaanse belangen (marginalisering Rusland) en Saoedische belangen (verspreiding wahabistische islam) elkaar vonden in een verbond met lokale of geïmporteerde mujaheddin. En steeds met dezelfde bijwerking: islamitische terreur plus een humanitaire ramp.

Ik laat me graag vertellen dat het geopolitieke schaakspel mij boven de pet gaat, maar ik weet wel: onze belangen zijn niet gediend met het opwekken van een aartsvijand. Ik doel hier op de islamitische ideologie zoals die gepredikt wordt door de wahabisten en salafisten, ongeacht denominatie of vereniging. In alle gevallen hebben deze 'bondgenoten' zich uiteindelijk tegen het Westen gekeerd omdat zij dat als hun goddelijke plicht zien; een inzicht waarvan zij niet af te brengen zijn.

De islam die deze strijders aanhangen leidde sinds eeuwen een gemarginaliseerd bestaan binnen een mislukte cultuur. Westerse instemming en Arabische oliedollars hebben, omwille van 'hogere' belangen, in korte tijd een wereldwijde doodscultus tot wasdom gebracht zoals we die sinds de vroege middeleeuwen niet meer zagen. Het zou voor het geluk der volken wenselijk zijn indien onze vertegenwoordigers bij toekomstige calculaties deze factor op voorhand rubriceerden als 'te bestrijden' in plaats van 'te bevrienden'.