In de zeventiger jaren, vertelt Ingelse, was het gebruikelijk dat een advocaat een kleine buiging maakte naar de rechters. Een gewoonte, geen voorschrift en zeker niet zo zwaarwegend als in bijvoorbeeld de Amerikaanse rechtszaal. Hijzelf, sociaal advocaat in die tijd, had daar enige moeite mee en reduceerde het eerbetoon tot de suggestie van een knikje.
Vanuit deze ervaring, vanuit zijn eigen 'alle-mensen-zijn-gelijk' filosofie, beoordeelt Ingelse nu ook de weigering van Mohammed Faizel Ali Enait om te buigen. En dat is fout. Heel erg fout. De orthodoxe moslim Enait is namelijk geen rechten gaan studeren omdat hij het Nederlandse rechtssysteem zoveel beter of rechtvaardiger vond dan de sharia, nee, Enait is rechten gaan studeren om dezelfde reden als Volkert van der Graaf. Om dezelfde reden die de theoloog Prof. Dr. Ouweneel ertoe bracht biologie te gaan studeren. Namelijk: om een systeem van binnenuit uit te hollen.
Ingelse is rechter, Ingelse is integer, Ingelse is correct. Ingelse is politiek correct en krijgt daarom een platform bij de NRC; maar hij is ook een beetje dom. Want hoe kun je in hemelsnaam je eigen hoogstaande principes van gelijkheid van toepassing verklaren op een persoon die al vier jaar strijdt voor de ongelijkheid van de vrouw? Een persoon die pertinent weigert een vrouw de hand te geven omdat ze misschien wel ongesteld is en zo haar 'onreinheid' op jou kan overdragen.
Dat, Mr. Ingelse, is de sharia. Dat is niet de Nederlandse wet voor wie alle personen gelijk zijn, dat is de islamitische sharia. Faizel Enait zweert bij de sharia en disrespecteert u en de uwen en de Nederlandse wet. U zegt: "ik kan het met de beste wil van de wereld niet vatten hoe iemand mij zou kunnen kwetsen door mij geen hand te geven omdat zijn of haar geloofsovertuiging dat verbiedt". U zegt: "moet ik iedere zittenblijvende advocaat aan de tand voelen en als zijn geloofsovertuiging niet diep genoeg zit de binnenkomst nog eens over doen? Hou toch op". Ik zeg: "u loopt 200 jaar op Enait vooruit en dat moet u niet willen".
Enait eist met zijn weigeringen (handje geven, opstaan) respect voor de sharia. Als reactie roept u de Nederlandse magistratuur op: "ga je eigen respect niet regelen en laat de man lekker zitten". U bent namelijk van mening dat je respect moet verdienen. Enait daarentegen is van mening dat ieder levend wezen op deze planeet respect verschuldigd is aan de islam. En het is vanuit die gedachte dat hij geen handen schudt, het is vanuit die gedachte dat hij niet voor u (de Nederlandse wet) opstaat.
Onze 21ste eeuwse ideeën over gelijkheid zijn hem vreemd en hij krijgt gelijk. Enaits tradities worden door u gerespecteerd maar voor de Nederlandse hoeft hij niet op te staan. Enait blijft zitten en u zegt dat we ons geen zorgen hoeven maken: "respect kun je niet afdwingen of voorschrijven". Op zich is dat juist Mr. Ingelse , maar het werkt wel twee kanten op. En dát ziet u hier, ondanks al uw ervaring, over het hoofd. Niet alleen blijft Enait zítten, hij pist u ook nog eens op de kop.
Ik licht even een klein , zeer relevant , stukje uit je verhaal
ReplyDeleteWeigeraar Enait motiveert: "alle mensen zijn voor mijn geloof gelijk". Illustrator Ruben L. Oppenheimer voegt daaraan toe: "behalve vrouwen, homo's, christenen, ongelovigen, cartoonisten...". Deze briljante constatering van Oppenheimer ontkracht het verhaal van Ingelse op voorhand, en terecht.
Dat vraag ik mij nou dagelijks af, Jaap.
Welke , van elke realiteitszin gespeende, halve zolen weten steeds weer het pad te effenen voor het gestoorde denkwerk van de Enaits en hun cronies ?
Dit is niet eens meer cultuurrelativisme, dit is een eersterangs zitplaats om de voortgang van de zelfmoord van een beschaving te observeren.
Zoals je zegt, je op je kop laten pissen en dan nog dankjewel zeggen voor die verrijkende ervaring.
Ik heb ze echt voor minder in de isoleercel zien verdwijnen.
En dank ook Jaap, dat je mijn verontrusting deelt over al die geintegreerde nieuwkomers die zo overvloedig ingeschreven worden bij de rechtenstudies. Uitholling van binnenuit. En zie de realiteit, het lukt verdomd goed, niet dan ?
Maar in de media vernam ik applaus voor die houding. Emancipatie werd het genoemd, geloof ik. Maar toen had ik al mijn toevlucht gezocht in een Zen-moment.
En vanuit een Zen-gevoel, dank voor deze column.
Jaap, een aantal dagen afwezig en nu alles weer inhalen. Valt niet mee.
ReplyDeleteOns knorretje Enait is inmiddels , ja, wie had dat gedacht, door onze rechtstatelijke Ernst HB tot de orde geroepen.
Dat een rechter hem het voordeel van het zitten geeft, geeft aan dat in mijn ogen de rechterlijke macht in Nederland het spoor volslagen bijster is.
En dat is wat mij het meest beangstigt.
Mocht ik een rechtzaak willen aanspannen, over wat dan ook, is mij nu duidelijk dat ik overgeleverd ben aan rechters die niet per definitie de wet volgen, maar multicul en andersoort linkse hersenkronkels waar zij zich mee verbonden voelen, volgen. Ik vraag me steeds meer af wat wij voor z.g.rechtstaat in Nederland hebben.
Dit vind ik echt beangstigend.
Even over het willen blijven zitten van ons knorretje als de rechterlijke macht binnen komt, het enige antwoord is van de rechters om hun voeten op de tafel, of balie hoe je het noemt te leggen, om hem duidelijk te maken dat zij geen greintje respect hebben voor HEM.
Ook arabist Hans Jansen wist al te melden dat de voetzolen t.o. een moslim het toppunt van belediging is.
Nu gooi ik iets in de groep.
Mijn dochter, leerkracht op een gemengde basisschool in Amsterdam, wilde aan 7 jarigen uitleggen wat een hoefijzer is.
Veel verbaal uitleg, maar toen zij haar voeten optilde om één en ander duidelijk te maken, merkte zij dat een paar moslim jongetjes in haar klas behoorlijk gestrest. reageerden. Zij is slimmer, als kind van haar moeder, met dezelfde ervaringen als haar moeder in het onderwijs met allochtoontjes.Dus zij herkende direct het verkrampte gedrag.
Maar de meeste leerkrachten herkennen dit soort gedrag niet, en kunnen daarop ook niet reageren.
Ik kan vreselijk met haar lachen om haar verhalen, maar ik herken mijn eigen verhalen. Lachen om niet te huilen.
Dus ik zeg, voetzolen bij omhoog bij de balie, of bij de rechtbank of hoe je het wil noemen zodra er een fundamentle moslimkneus zijn ´recht´komt halen.
groet, Maci.
Heb ik toch een logistiek probleempje.
ReplyDeleteKijk ik naar al die rijen geknielden in de moskee, met hun reukorgaan op de voetzolen van de vóórligger.
Zou daar die vrees vandaan komen ?
Ja, wij kijken er nog van op. Wij kijken er vreemd tegen aan, zelfs HB is het nu te gortig, maar weet je wat zo beangstigend is? Voor onze kinderen begint dit langzaamaan normaal te worden.
ReplyDeleteOp de lagere school wéten ze dat je Fatima niet voor het overblijven hoeft te vragen want dat mag ze niet (van haar papa). Ze mag ook niet op verjaardagen komen en het schoolreisje slaat ze steevast over.
Op de middelbare school is de segregatie al tot tweede natuur geworden. ZE zijn nu eenmaal anders, BOEIUH! Wat wij, volwassenen, nog vreemd vinden en waar we ons aan ergeren, is voor deze kids doodnormaal.
Daarmee is de parallelle samenleving een feit geworden en krijg ik thuis te horen dat ik me niet zo druk moeten maken. Relax ouwes! Maar dat kan deze ouwe niet. Deze ouwe heeft nog steeds het idee dat het anders kan en dat het anders MOET.
En je hebt zo groot gelijk , ouwe, ook al schiet je er geen sodemieter mee op. Mij heeft de verontrusting bij de strot, en dan heb ik nog niet eens kinderen. Maar ik maak me ook druk over andermans nageslacht. Over de lesbrieven, nog op het nippertje getorpedeerd, over onderwijs dat denken ontmoedigt. Nog erger, over leraren die alleen gekleurd kunnen denken.
ReplyDeleteOver het dogma van relativisme dat volslagen onterecht schuldgevoel aanwakkert.
En het volslagen entitlement gevoel van de narcisten aanwakkert. Ik had vandaag twee voorbeelden in het openbaar vervoer van woedend protest dat ik als blanda niet heel snel uit de weg ging bij claims tot voorrang van onze medeburgers.
Zoals je weet , lokt dat mijn koppigheid uit. Op ramkoers als het niet anders kan.
Beide keren won ik, en hoorde ik gedeeltelijk verstaanbare verwensingen achter me. Niet leuk, maar ik bind nou eenmaal niet in.
Iets zegt me dat deze houding geen hoge ogen gooit bij de Cohennen op deze planeet.
..."deze planeet". Dat is het! The invasion of the body snatchers maar dan big time. Iemand heeft, toen wij onze 60/70 roes aan het uitslapen waren, onze planeet verwisseld met de een of andere failed planet uit het 3123-1399 stelsel. Kan niet anders!
ReplyDeletehttp://nl.youtube.com/watch?v=KoGTytebuc4
ReplyDeleteYep, the planet "Kusbeen" is the place to be.
Had ik maar moeten opletten tijdens de Muppet show.
Vrouwe justitia oordeelt weer dwaas,voor een niemendal een berisping, voor bedreiging een waarschuwing ????
ReplyDeleteRambo Kuijpers Part II
Eerst schietenEen enkele waarschuwing. Dat is de maatregel die Eric 'Rambo' Kuijpers op 15 mei jongstleden opgelegd heeft gekregen van het Hof van Discipline voor het werven van klanten met een visitkaartje. Daarop een foto van de advocaat in toga, behangen met geweer en pistolen, en voorzien van de leus: Eerst schieten, dan praten. "Verweerder beeldt zichzelf af als een advcaat die geen respect heeft voor recht en rechtspleging en die, getuige ook het onderschrift, er niet voor terugdeinst geweld aan te wenden om zijn doel te bereiken. Het gebruik van deze commerciële uitingen door verweerder is niet verenigbaar met de integriteit en waardigheid van het beroep van advocaat."
Website Geenstijl 'debunkte' vorige week het artikel Rambo Kuijpers tuchtrechtelijk veroordeeld op Advocatie, omdat een tegenstander van Kuipers het visitekaartje gestolen zou hebben en in de publiciteit zou hebben gebracht. Kuijpers (KDK advocaten) heeft echter met het visitekaartje geadverteerd op Marktplaats. Op 20 juni 2007 liet hij de advertentie verwijderen, na een gesprek met leden van de raad van toezicht in Den Haag.
Kuijpers stelt in zijn verweer bij het Hof van Discipline desalniettemin dat zijn visitekaartje is uitgegeven in "besloten kring", vergezeld van een disclaimer. Volgens het Hof van Discipline gaat dat verweer niet op, omdat "diegenen die het kaartje ontvangen niet een besloten kring vormen - onduidelijk is overigens wat de verweerder daaronder verstaat - , terwijl de 'disclaimer' (...) niet afdoet aan het oordeel van raad en hof dat de onderhavige uitingen onverenigbaar zijn met de kernwaarden van de advocatuur."
Het Hof van Discipline heeft zich afgevraagd of er geen sprake is van een grap, pastiche of parodie. Het hof oordeelt echter dat de uitingen "geschikt zijn om door het publiek ernstig te worden opgevat". Het verweer van Kuijpers dat ook andere advocaten en advocatenkantoren zich in commerciële uitingen bedienen van geweld - hij overlegde zeven voorbeelden - wordt door het hof verworpen: "Deze tonen inderdaad aan dat men zich anno 2008 of 2009 in commerciële uitingen bedient van gewelddadige metaforen en beelden. Dit doet echter niet af aan de hiervoor omschreven norm, aan welke het hof de hier aan de orde zijnde commerciële uitingen heeft getoetst."
Het Hof van Discipline bekrachtigt de beslissing van de Raad van Discipline. Kuijpers krijgt de maatregel van enkele waarschuwing opgelegd.