De grenslaag tussen de westerse en de islamitische cultuur heeft vreemde eigenschappen. Richting westerse cultuur kan ze opgerekt en overschreden worden zonder dat er repercussies volgen. Richting islamitische cultuur brengt iedere overschrijding heftige afweerreacties teweeg.
Van mijn middelbare-schoolbiologie herinner ik mij het begrip semi-permeabel, dat zoveel betekent als half-doorlatend. Stoffen kunnen er wel in maar niet uit. Dit beeld komt wonderwel overeen met de uitwisseling die plaatsvindt op het grensvlak van de Europese en Arabische cultuur. Islamitische ideeën worden welwillend ontvangen binnen de Europese cultuur, maar andersom leidt uitwisseling tot acute vergiftiging.
Job Cohen ziet de weigering van één van z'n ambtenaren om vrouwen een hand te geven als een teken van respect, terwijl diezelfde ambtenaar onze gelijkbehandeling van homo's het liefst met de dood bestraft ziet. In het Joods-Christelijke Europa staan duizenden moskeeën, in Saoedi-Arabië staat de gedáchte aan een kapel al gelijk aan blasfemie. Het regime in Iran vraagt de Nederlandse regering Wilders' film te verbieden en herintroduceert tegelijkertijd steniging als straf voor overspelige vrouwen.
De reden waarom in Nederland bijna niemand ziek wordt van deze ideeën-uitwisseling heeft te maken met de antibiotica die iedere inwoner met de paplepel krijgt ingegoten. Politieke correctheid (pc) heet het medicijn. Pc hecht zich, op aanwijzen van de geneesheren, aan de zwakkeren in de samenleving waardoor afweerreacties eenvoudig onderdrukt kunnen worden. Een welgeplaatste dosering 'empatische gevoelens' en alle kritische mist trekt op.
Maar de westerse wereld is verslaafd geraakt aan dit medicijn. Zozeer zelfs dat op dit moment, nu de kernwaarden van de democratische rechtsstaat onder vuur liggen, niemand in staat blijkt uit zijn lethargie te ontwaken en in te grijpen. Het semi-permeabel membraam staat wagenwijd open en de resterende anti-lichamen worden zowel door het eigen lichaam als door fremdkörper onschadelijk gemaakt.
De vrijheid van meningsuiting is op sterven na dood. Iedere kritiek op de Islam wordt gezien als een doelbewuste belediging van de zwaksten in onze samenleving. Wilders is een fascist, Sooreh Hera een provocateur, Ehsan Jami, Hirsi Ali en Afshin Ellian zijn afvalligen die er een sardonisch genoegen in scheppen hun eigen nest te bevuilen. Verlichting? Verlichtingsfundamentalisme zul je bedoelen, een belediging van onze tolerante historie. Of, zoals emeritus hoogleraar von der Dunk het zo treffend zei in het NRC van vrijdag "infantiele leuzen vormen geen democratisch recht". Indien gericht tegen de Islam is ons meest wezenlijke grondrecht plotseling gedegradeerd tot een infantiele leuze.
De tolerantie zelf, ooit het begrip waarmee de vrijheid die Erasmus en Descartes genoten werd aangeduid. Filosofen die zich verzetten tegen de autoriteit van de tradititie, die zich beijverden voor de humanistische waarden waarop het moderne Europa is gebouwd. In het Nederland van Terpstra en Balkenende staat tolerantie voor zwijgen, zwijgen wanneer je de traditionele autoriteit van de Islam kritisch bejegent. Zwijg je niet dan polariseer je de samenleving en ontneem je de 'misdeelden' hun laatste kans.
Ook de gesel van de sharia vindt haar weg in het pestulente Europa. In onze totaal verzwakte samenlevingen, waar de misdeelden niets dan tegenstand en droefenis op hun weg vonden, gunnen we ze nu de aansterkende kracht van hun eigen cultuur. De kracht van de sharia. Trots vertelt een Britse imam dat in islamitische wijken de traditionele sharia het Britse recht al min of meer heeft vervangen. In Duitsland, Zweden en Canada treffen we eenzelfde beeld. Zelfs de aartsbisschop van Canterbury ziet er de voordelen wel van in.
Maar maakt u zich vooral geen zorgen hoor, voegen deskundigen ons toe. Het gaat hier om familierecht, er worden heus geen handen afgehakt, hahaha de gedachte alleen al. Hoe ik deze gedeeltelijke invoering moet zien wordt niet duidelijk. Een Europese sharia ter grootte van de Donald Duck misschien? Nee, aannemelijker lijkt het dat de sharia niet in z'n geheel door het membraam heen kon. Dat Nigeriaanse toestanden met zes stenigingen en 46 amputaties nog even op zich laten wachten. Maar zei Donner vorig jaar niet eens: "als tweederde de sharia wil invoeren dan doen we dat".
Onze zwakke broeders en zusters moeten dus nog even geduld hebben maar het zit eraan te komen, de tekenen zijn daar. Hoofdbedekking: blootshoofds, hoofddoekje, boerka. Mannen en vrouwen: gescheiden zwemmen, gescheiden scholen, gescheiden ziekenhuizen. Sharia: religieuze plichten, familierecht, strafrecht. Mensenrechten: universele rechten van de mens, Arabische mensenrechten, shariarechten.
En dan is het: eindelijk thuis, eindelijk geïntegreerd. You did it your way! Maar juich niet te vroeg en word niet té close met die lieve pc-dhimmi's. Remember Erdogan: "assimilatie is een misdaad tegen de menselijkheid", eens een Turk altijd een Turk. Remember Ameur: "jullie zijn de 17e regio van Marokko". Eens een Marokkaan, altijd een Marokkaan.
En wij, decadente Europeanen we wisten het. Albert Camus waarschuwde ons, en corpulent rondwentelend in onze gratis vrijheid wisten we het. Dat er eens een dag zou komen "waarop tot schade en lering van de mensheid, de pest zijn ratten wekt om ze te laten sterven in een gelukkige stad".
Saturday, February 16, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment