Samenleving metselen

Gevraagd naar zijn beeld van het Nederland anno 2011, antwoordt premier Balkenende in de Volkskrant van 23 februari: "een land dat bruist. Alles wat ruikt naar cynisme of negativisme daar heb ik helemaal niets mee. Kom op, dat helpt ons geen steek verder". De schouders eronder, samen werken, samen met God "elkaar respecteren, oog hebben voor elkaar". Dit ongeveer vat het Hour of Power samen dat Volkskrant verslaggevers Marc Peepercorn en Sheila Sitalsing met minister-president Jan Peter Balkenende hadden.

Als er één ding duidelijk wordt in het interview dan is het wel dat deze regering zich ten doel gesteld heeft onze samenleving te vormen. Uit geen van de antwoorden blijkt dat het kabinet daarnaast een visie zou hebben op zaken als wereldeconomie, de haperende nationale infrastructuur of de gevolgen van de wereldwijde islamisering. Alles komt zoals het komt, de wegen van de Heer zijn ondoorgrondelijk en zolang "jouw gedrag weerspiegelt wat je zou willen dat anderen zouden doen" kan het met de Nederlandse samenleving niet verkeerd gaan.

Maar dat is niet waarvoor een regering wordt aangesteld. Een regering wordt aangesteld om voor het individu die belangen te behartigen waarop het zelf geen greep heeft. Nationale en internationale coördinatie van zaken die een samenleving voorspoed en veiligheid garanderen. Een goede regering is de gedelegeerde van een samenleving en niet haar opvoeder.

Nederland heeft geen behoefte aan een belijdend lidmaat van de gereformeerde kerk die met geheven vingertje verkondigt dat een samenleving zonder geloof niet kan functioneren. Een lidmaat bij wie het "sprankelt" wanneer Shell en van Oord een projectje in Rusland mogen doen, maar die het niet als een nationaal verlies ziet wanneer bedrijven als Fokker, Daf, Hoogovens, KLM en ABN-AMRO in buitenlandse handen overgaan. Want, zegt Balkenende, "we moeten inzetten op het aantrekken van buitenlandse hoofdvestigingen", alsof de BV Nederland een lage-lonenland is.

Vergelijk deze visie met die van de Franse president Sarkozy. Toen Société Générale vorige maand in de problemen dreigde te komen was hij de eerste die zei dat "SG zal in Franse handen zou blijven". Toen Banque Indosuez omviel werd Credit Agricole verplicht het noodlijdende bedrijf te kopen. Maar toen de onderhandelingen tussen ING en ABN-AMRO vastliepen gaf onze premier niet thuis. Balkenende roemt "onze sterke rol in Europa" maar ziet niet in dat we voor dit zelfzuchtige Europa slechts een kip met gouden eieren zijn. Troepen, geld of regelgeving, Nederland loopt voorop.

Maar dat is niet de perceptie van onze premier. In zijn ogen is Nederland een fier en rechtschapen lidmaat van de Europese Unie en moeten we er samen voor waken dat het beeld van een respectvol, tolerant en fatsoenlijk Holland in het buitenland blijft bestaan. We moeten waken voor het gevaar dat altijd op de loer ligt. Na de moord op van Gogh in 2004 "vroeg het buitenland zich bezorgd af wat er in Nederland was gevaren. Toen hebben we stevige maatregelen moeten nemen, de economie moest versterkt en het financieringstekort aangepakt".

Van Gogh werd vermoord dus het financieringstekort moest omlaag? The Lord moves in mysterious ways zullen we maar zeggen. Daarom ook kon de wet op 'smadelijke godslastering' niet geschrapt worden, wat weten wij immers van God's wegen?

Na deze maatregelen "zag je Nederland ontspannen, genieten, weer lachen om zichzelf" zegt de premier. Maar we zijn er nog niet. Welliswaar heeft het kabinet "een visie kunnen ontvouwen: economische dynamiek, sociale samenhang", toch is het Kwaad nooit helemaal weg.

"Je merkt het in de discussie rondom een zekere film. In het buitenland bestaan zorgen. In Nederland ook". De anti-koranfilm van Wilders een zekere film noemen is typerend. Dit kabinet en deze premier zijn er als de dood voor te spreken over zaken waarvoor respect, fatsoen en tolerantie niet als adjectief kunnen dienen. Nederland mag leeggeroofd worden, Nederland mag onder de voet gelopen worden en aan achterlijkheid ten onder gaan, zolang we elkaar de andere wang blijven toekeren zorgt God ervoor dat alles goed komt.

Het interview in de Volkskrant toont nogmaals en in alle hevigheid de intrinsieke leegheid van dit kabinet. Visie en passie lijken alleen dan aanwezig wanneer een vertaalslag van God's woord naar de samenleving gemaakt kan worden. Alle beleid en iedere minister ademt de frisse blijheid van een Jehova's Getuige op zaterdagmorgen. En wee degene die kritische vragen stelt of de zaken al te direct benoemt, hij metselt niet mee aan een fatsoenlijke samenleving.

EU discrimineert RK-kerk

Harde taal in het katholiek nieuwsblad deze week naar aanleiding van een brief uit 'Brussel'. In de brief wordt gesteld dat kerkgenootschappen in Nederland al te gemakkelijk artikel 1 aan hun laars lappen door een appèl te doen op de vrijheid van godsdienst. "Het is de lijn van een ‘links fascisme’, dat greep tracht te krijgen op de privé-levens van de burgers" jammert het nieuwsblad.

".. dat greep tracht te krijgen op privé-levens". Nou moet je toch ophouden. De afgelopen twee millennia heeft de christelijke autoriteit middels een keur aan wereldlijke congsi's, middels geweld, onderdrukking en geestelijke chantage de "privé-levens van burgers in haar greep" gehad. En nu ineens zijn burgers het slachtoffer van geestelijk fascisme uit Brussel?

Waar RK-Nederland zich concreet druk over maakt is de EU-stelling dat homo's en vrouwen ook mensen zijn. Dat homo's en vrouwen dankzij het anti-discriminatie principe van artikel 1, een volwaardig onderdeel zijn van onze maatschappij. Brussel (gesouffleerd door D66) ergert zich aan het feit dat op bijzondere scholen homo's niet welkom zijn. Dat op diezelfde scholen gescheiden leerkrachten niet welkom zijn. Dat de SGP vrouwen ongeschikt acht voor bestuurlijke functies en dat de priesteropleiding nog steeds alleen voor mannen toegankelijk is.

Nu heb ik in de regel niet zo veel op met de draaikontende lafhazerij uit Brussel, want hoezo discrimineren de christenen wél maar de moslims niet? Het punt hier zit hem in de zeer uitgesproken reactie van het Katholiek Nieuwsblad. Men acht het namelijk een verworven recht dat de vrijheid van godsdienst (artikel 6) boven het non-discriminatieprincipe (artikel 1) gaat.

Het nieuwsblad zegt hierover: "In Nederland kunnen we bij het botsen van die twee naar de rechter stappen of een klacht indienen bij de Commissie Gelijke Behandeling. Rechter en Commissie bieden in hun uitspraken – tot nog toe – meestal voldoende ruimte voor religieuze vrijheid. Zou de D66-lijn het winnen, dan wordt vrijheid van godsdienst ondergeschikt aan niet discrimineren".

Ik herhaal: "dan wordt vrijheid van godsdienst ondergeschikt aan niet discrimineren". En dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn geweest van die almachtige, alwetende, all-male chauvinist pig van een schepper.

Zou deze gruwel ooit bewaarheid worden dan voorziet de redacteur gewetensnood en burgerlijke ongehoorzaamheid. "Dan zullen we terugdenken aan de suggestie van Pim Fortuyn om artikel 1 van de Grondwet maar beter af te schaffen".

Geen paniek jongens, de oplossing ligt binnen handbereik. Europa is namelijk een vrijhaven voor geestelijke infantiliteit als je de weg maar weet. Er is een simpele manier om immuniteit te verwerven, om D66 kalt te stellen en tot in lengte van dage je paapse poupère met artikel 1 af te vegen. Voorstel: noem God niet langer God maar Allah, noem de vasten in het vervolg 'christelijke ramadan' en moeten jullie eens kijken wat er gebeurt.

semi-permeabele vrijheid

De grenslaag tussen de westerse en de islamitische cultuur heeft vreemde eigenschappen. Richting westerse cultuur kan ze opgerekt en overschreden worden zonder dat er repercussies volgen. Richting islamitische cultuur brengt iedere overschrijding heftige afweerreacties teweeg.

Van mijn middelbare-schoolbiologie herinner ik mij het begrip semi-permeabel, dat zoveel betekent als half-doorlatend. Stoffen kunnen er wel in maar niet uit. Dit beeld komt wonderwel overeen met de uitwisseling die plaatsvindt op het grensvlak van de Europese en Arabische cultuur. Islamitische ideeën worden welwillend ontvangen binnen de Europese cultuur, maar andersom leidt uitwisseling tot acute vergiftiging.

Job Cohen ziet de weigering van één van z'n ambtenaren om vrouwen een hand te geven als een teken van respect, terwijl diezelfde ambtenaar onze gelijkbehandeling van homo's het liefst met de dood bestraft ziet. In het Joods-Christelijke Europa staan duizenden moskeeën, in Saoedi-Arabië staat de gedáchte aan een kapel al gelijk aan blasfemie. Het regime in Iran vraagt de Nederlandse regering Wilders' film te verbieden en herintroduceert tegelijkertijd steniging als straf voor overspelige vrouwen.

De reden waarom in Nederland bijna niemand ziek wordt van deze ideeën-uitwisseling heeft te maken met de antibiotica die iedere inwoner met de paplepel krijgt ingegoten. Politieke correctheid (pc) heet het medicijn. Pc hecht zich, op aanwijzen van de geneesheren, aan de zwakkeren in de samenleving waardoor afweerreacties eenvoudig onderdrukt kunnen worden. Een welgeplaatste dosering 'empatische gevoelens' en alle kritische mist trekt op.

Maar de westerse wereld is verslaafd geraakt aan dit medicijn. Zozeer zelfs dat op dit moment, nu de kernwaarden van de democratische rechtsstaat onder vuur liggen, niemand in staat blijkt uit zijn lethargie te ontwaken en in te grijpen. Het semi-permeabel membraam staat wagenwijd open en de resterende anti-lichamen worden zowel door het eigen lichaam als door fremdkörper onschadelijk gemaakt.

De vrijheid van meningsuiting is op sterven na dood. Iedere kritiek op de Islam wordt gezien als een doelbewuste belediging van de zwaksten in onze samenleving. Wilders is een fascist, Sooreh Hera een provocateur, Ehsan Jami, Hirsi Ali en Afshin Ellian zijn afvalligen die er een sardonisch genoegen in scheppen hun eigen nest te bevuilen. Verlichting? Verlichtingsfundamentalisme zul je bedoelen, een belediging van onze tolerante historie. Of, zoals emeritus hoogleraar von der Dunk het zo treffend zei in het NRC van vrijdag "infantiele leuzen vormen geen democratisch recht". Indien gericht tegen de Islam is ons meest wezenlijke grondrecht plotseling gedegradeerd tot een infantiele leuze.

De tolerantie zelf, ooit het begrip waarmee de vrijheid die Erasmus en Descartes genoten werd aangeduid. Filosofen die zich verzetten tegen de autoriteit van de tradititie, die zich beijverden voor de humanistische waarden waarop het moderne Europa is gebouwd. In het Nederland van Terpstra en Balkenende staat tolerantie voor zwijgen, zwijgen wanneer je de traditionele autoriteit van de Islam kritisch bejegent. Zwijg je niet dan polariseer je de samenleving en ontneem je de 'misdeelden' hun laatste kans.

Ook de gesel van de sharia vindt haar weg in het pestulente Europa. In onze totaal verzwakte samenlevingen, waar de misdeelden niets dan tegenstand en droefenis op hun weg vonden, gunnen we ze nu de aansterkende kracht van hun eigen cultuur. De kracht van de sharia. Trots vertelt een Britse imam dat in islamitische wijken de traditionele sharia het Britse recht al min of meer heeft vervangen. In Duitsland, Zweden en Canada treffen we eenzelfde beeld. Zelfs de aartsbisschop van Canterbury ziet er de voordelen wel van in.

Maar maakt u zich vooral geen zorgen hoor, voegen deskundigen ons toe. Het gaat hier om familierecht, er worden heus geen handen afgehakt, hahaha de gedachte alleen al. Hoe ik deze gedeeltelijke invoering moet zien wordt niet duidelijk. Een Europese sharia ter grootte van de Donald Duck misschien? Nee, aannemelijker lijkt het dat de sharia niet in z'n geheel door het membraam heen kon. Dat Nigeriaanse toestanden met zes stenigingen en 46 amputaties nog even op zich laten wachten. Maar zei Donner vorig jaar niet eens: "als tweederde de sharia wil invoeren dan doen we dat".

Onze zwakke broeders en zusters moeten dus nog even geduld hebben maar het zit eraan te komen, de tekenen zijn daar. Hoofdbedekking: blootshoofds, hoofddoekje, boerka. Mannen en vrouwen: gescheiden zwemmen, gescheiden scholen, gescheiden ziekenhuizen. Sharia: religieuze plichten, familierecht, strafrecht. Mensenrechten: universele rechten van de mens, Arabische mensenrechten, shariarechten.

En dan is het: eindelijk thuis, eindelijk geïntegreerd. You did it your way! Maar juich niet te vroeg en word niet té close met die lieve pc-dhimmi's. Remember Erdogan: "assimilatie is een misdaad tegen de menselijkheid", eens een Turk altijd een Turk. Remember Ameur: "jullie zijn de 17e regio van Marokko". Eens een Marokkaan, altijd een Marokkaan.

En wij, decadente Europeanen we wisten het. Albert Camus waarschuwde ons, en corpulent rondwentelend in onze gratis vrijheid wisten we het. Dat er eens een dag zou komen "waarop tot schade en lering van de mensheid, de pest zijn ratten wekt om ze te laten sterven in een gelukkige stad".

Integratie is haram

President Erdogan van Turkije sprak dit weekend in Keulen een menigte van 20.000 Duitse, Franse en Nederlandse landgenoten toe. Kern van zijn boodschap: "houdt uw eigen cultuur in ere" en "assimilatie is een misdaad tegen de menselijkheid". Daarmee is het hoge woord is eruit, inschikken dhimmi's wij blieven jullie cultuur niet!

Nog affengeil van zijn hoofddoekjes-zege in het Turkse parlement verkeerde de president zichtbaar in een overwinningsroes en wilde de oemma in Europa daarvan deelgenoot maken. "Integratie mag niet uitlopen op assimilatie" luidde zijn waarschuwing. Een waarschuwing die we al jaren vanuit islamistische hoek horen, een waarschuwing ook die essentieel is voor het integratievraagstuk. Want, waar eindigt integratie en begint assimilatie?

Bij het woord assimilatie denk ik onwillekeurig aan "The Borg Collective" uit Star-Trek Voyager. Wie gevangen genomen werd door The Borg kreeg een sonde ingebracht, verloor zijn persoonlijkheid en werd gereduceerd tot een machine die het hogere doel van The Borg mocht dienen. Ook in de biologie heeft assimilatie min of meer deze betekenis.

Als autochtoon Europeaan heb ik nog nooit het idee gehad bezig te zijn de moslimgemeenschap hersendood te maken, maar kennelijk doe ik het toch. Reden genoeg voor Erdogan om de 1.7 miljoen Turken in Duitsland het "handboek-moslim" nog eens in herinnering te brengen: "de Duitse taal leren is belangrijk", maar daarmee houdt integratie wel zo'n beetje op.

En dat is op zich niet zo vreemd. De Islam is namelijk niet slechts een religie, zoals de pc-dhimmi's in Europa ons willen doen geloven, maar een totaalpakket aan culturele en maatschappelijke normen en waarden waarvan religie een integraal onderdeel is. Bidden tot Allah alleen maakt je geen moslim, je zult je moeten confirmeren aan alle culturele en maatschappelijke afspraken die zijn vastgelegd in de Koran, de Hadith en de Sharia om een waarachtig gelovige te zijn. Doe je dit niet dan ben je afvallig en moet je dood.

Daarom wordt de Europese moslim al snel van assimilatie beschuldigd zodra hij iets meer dan alleen de taal van het gastland overneemt. Erdogan bevestigt dit nu en waarschuwt ertegen. Blijf trouw aan de cultuur van je thuisland (de Islam).

Erdogan pleit daarnaast voor de oprichting van (zuiver) Turkse scholen en universiteiten en eist en passant dat Turkije volwaardig lid wordt van de Europese Gemeenschap. Leuker kunnen we het niet maken, wel duidelijker.

Update: ook Marokko gaat de banden met de gemeenschappen in het buitenland aanhalen. "Wij zien ze als de 17e regio van het land" zegt Ameur, minister voor de Marokkaanse gemeenschap in het buitenland. "In 2012 zouden 150.000 Marokkaanse kinderen in Europa onderwezen moeten worden in de Arabische taal en cultuur" aldus Ameur.

Cultuur en Onderwijs

De waarheid is de mens geopenbaard door de Alwetende, tot driemaal toe zelfs. Alles wat we willen weten is te vinden in Zijn heilige boeken, dus waarom zouden wij onze kinderen überhaupt naar school sturen?

De meeste Nederlandse ouders zullen vreemd opkijken van deze vraag. Een goede opleiding betekent immers betere kansen op de arbeidsmarkt en bovendien, 99.999% van onze huidige kennis is niet terug te vinden in bijbelse verzen. Daarom is de autochtone (en aziatische) ouder er veel aan gelegen hun kind geplaatst te krijgen op een school die goed aangeschreven staat. Als dat betekent dat je er soms heel vroeg bij moet zijn dan is dat maar zo, "het gaat toch om de toekomst van je kind?".

Als het aan staatssecretaris Sharon Dijksma (PvdA) ligt komt hieraan echter een eind. Zij heeft geconstateerd dat de 'goede' (wit/aziatische) scholen vol blijken te zitten op het moment dat islamitische ouders hun kind na de zomervakantie komen aanmelden. En dat kan natuurlijk niet, zo werk je segregatie in de hand en bevorder je de vorming van witte en zwarte scholen wat weer leidt tot enzovoort en zo verder. Vervroegd aanmelden wordt daarom 'haram', mag niet meer.

Dijksma behoort tot een club die nog heilig gelooft in de maakbaarheid van de samenleving. Een club die meent dat benoemen stigmatiserend werkt en dit dan ook bij voorkeur niet doet. Zo durft zij niet te benoemen dat de oorzaak van het fenomeen witte en zwarte scholen niet gezocht moet worden in de assertiviteit van autochtone ouders die een goede opleiding van groot belang vinden, maar wel in de laksheid van ouders wie het een traditionele worst zal wezen waar hun kroost de leerplichtjaren uitzit.

Niet alleen zien deze ouders (vanuit de eigen traditie) de meerwaarde van seculier onderwijs niet in, men vreest ook dat ze een gevaar vormt voor de islamitische normen en waarden. Want op Nederlandse scholen zitten jongens en meisjes door elkaar, wordt vrijelijk over sexualiteit gesproken en komt de evolutieleer aan bod. Men vermoedt hierin een complot om de moslimgemeenschap van haar identiteit te beroven en te assimileren. Een vermoeden dat regelmatig wordt uitgesproken en waarvoor men elkaar onderling waarschuwt.

Het plan van Dijksma maakt niemand gelukkig en is een typisch schoolvoorbeeld van niet benoemen, van blinde PvdA-correctheid. Allochtone ouders worden nu gedwongen hun kinderen naar witte scholen te sturen waar die vermaledijde westerse normen en waarden de boventoon voeren. Autochtone ouders daarentegen zien hun kroost op openbare madrassa's geplaatst.

Als Dijksma werkelijk betere schoolresultaten voor haar electoraat wil, dan zal ze de ouders van potentiële schoolverlaters hierop moeten aanspreken. Dan zal ze duidelijk moeten maken dat het onderwijs er is ter verheffing van de mensheid in het algemeen, en niet ter bevestiging van welke openbaring dan ook. In het onderwijs staat kennis boven God en cultuur. Het onderwijs is onderdeel van een neutrale publieke ruimte.

De door Dijksma voorgestelde beperkingen getuigen van weinig respect voor de ouders die zich wel intensief met de opleiding van hun kinderen bemoeien, die iedere ouderavond komen opdraven en die erop toezien dat de kiddo's hun huiswerk maken. Politieke problemen dien je niet op te lossen over de ruggen van mensen die het wel goed doen, dat is pervers en dat is laf.

Zolang je als politicus geen actief tegenwicht biedt aan opvattingen als: "Darwin is een racist", "er staat heel veel wetenschappelijke informatie in de Koran" en "kennis kan nooit in tegenspraak zijn met de Leer", dan lossen we het probleem niet op. Dan gaat het onderwijs aan politieke correctheid ten onder.

Ter illustratie een fragment uit "de zevende dag", een programma van de Vlaamse zender VRT. In België ontstond enige discussie toen bekend werd dat wetenschapsfilosoof Johan Braeckman 200.000 Euro had gekregen om op scholen de evolutieleer nog eens onder de aandacht te brengen. "Geldverspilling", was het oordeel. "Belachelijk, dat weet iedereen toch al"? Kijk en huiver.

Defamation of Reason

Het Singermuseum in Laren toont momenteel het zwaargehavende beeld ‘de denker’ van Rodin. Begin vorig jaar werd dit onbetaalbare bronzen kunstwerk door barbaren uit de Larense beeldentuin ontvreemd, waarschijnlijk om te worden omgesmolten. Toen het werd teruggevonden waren diverse ledematen ge-amputeerd en was een begin gemaakt met het lichten van de hersenpan. Deze door achterlijke motieven ingegeven roof staat in mijn beleving model voor de nietsontziende brutaliteit waarmee de Heerscharen begonnen zijn de menselijke Rede van haar schoonheid te ontdoen.

Nu al kunnen we stellen dat de eerste decade van dit nieuwe millennium volledig wordt beheerst door de wedergekeerde 'autoriteit van de de traditie'. Niet de zoektocht naar het wezen van de materie, niet de exploratie van het universum noch de vierde medische revolutie verheugen de zoekende mens, integendeel. Alle aandacht en energie lijkt zicht te concentreren op juist die metafysische dogma's die we dankzij de Verlichting achter ons gelaten hadden.

De president van het machtigste land ter wereld verklaart zonder blikken of blozen dat hij zijn opdracht "to bring democracy to the world", direct van God ontving. Zijn wannabee opvolgers, democraten en republikeinen, laten geen gelegenheid onbenut om hun bijzondere band met 'het hogere' te benadrukken. Zelfs in het ooit zo ongelovige Europa is de Heer nu waarlijk opgestaan.

De opleving van religie in Europa is een zuiver politieke kwestie want de religieuze doctrines zelf zijn ongewijzigd gebleven. Ze bieden nog steeds dezelfde god-van-de-gaten waarmee al tweeduizend jaar wordt geleurd, al zijn de gaten die men wil vullen wel degelijk gewijzigd.

De seculiere Verlichtingscultuur die de afgelopen twee eeuwen zo kenmerkend was voor Europa is verduisterd geraakt door de aanwezigheid van dertig miljoen niet-Verlichten.

Door falend beleid enerzijds en actieve tegenwerking anderzijds zijn opvolgende regeringen er niet in geslaagd deze nieuwkomers warm te maken voor het Europa van Kant en Hobbes. Het gevolg: een gapend economisch en cultureel gat tussen de oude en de nieuwe Europeanen.

Dit gat nu, zo heeft de EU zich voorgenomen, moet gedicht worden met God. Immers, God is de enige in het oog springende overeenkomst tussen beide culturen. Het probleem van deze aanpak is echter dat de Europese god-van-de-gaten bijna niets meer te vullen heeft, en zich alleen nog richt op de persoonlijke besoignes van deze of gene. De Islamitische God daarentegen vult nog steeds het hele wereldbeeld. Van schepping, via aardbeving tot hoofddoekje en rentevrij bankieren, Allah is omnipresent.

Deze ongebreidelde en zwaar gesubsidieerde aanmoedigingen, richting Europese moslims, om de Islam te praktiseren, te koesteren en toe te passen heeft vier duidelijk aanwijsbare en zeer negatieve gevolgen:

1) het bevestigt tegenover de moslim dat hij in de eerste plaats islamiet is, en geen Europeaan. In plaats van de kloof te dichten wordt deze vergroot.
2) dubieuze elementen binnen de moslimgemeenschap met een uitgesproken integratiefobie, zien hun kans schoon de Europese moslims op additionele islamitische plichten te wijzen, plichten die zelfs in het land van herkomst als ouderwets bestempeld worden
3) met al deze aandacht voor Allah en de bespreekbaarheid van 'het geloven', durven de christenbroeders hun eigen 16e eeuwse opvattingen weer als wereldlijk ijkpunt op te voeren
4) de Verlichte, Kantiaanse Europeanen die dit continent hebben gemaakt tot wat het is, voelen zich er niet meer thuis. In het huidige Europa is overduidelijk geen plaats meer voor de Rede.

De zuivere Rede wordt uit Europa verdreven. De zuivere Rede mag spreken maar niet kwetsen. De zuivere Rede moet weten dat ze, om met Sarkozy en Cohen te spreken, nog veel van religie kan leren.

Als we Europa als rationeel baken voor de wereld willen behouden dan doet de EU er goed aan niet langer een op godsdienst gestoeld Eurabia na te streven. Dan doet de UN er goed aan geen "declaration against defamation of religion" aan te nemen, maar dient een declaration against defamation of Reason te worden opgesteld, aangenomen en vervolgens rücksichtslos gehandhaafd.

In onze global village anno 2008 is de Rede er niet veel beter aan toe dan de gemolesteerde denker van Rodin in het Singermuseum.

God, ga eens dood

Al sinds mijn jeugd heb ik een slechte band met alles wat naar god en metafysica riekt. Ik ging met mijn ouders naar de kerk, deed mijn eerste communie en vond het allemaal wel spannend. Nooit echter had ik het gevoel dat deze zondagse uitjes mij verrijkten, ze behoorden gewoon tot de rituelen van het weekend. Hetzelfde gold waarschijnlijk ook voor al die andere jongens en meisjes die tussen hun ouders in op de houten bankjes zaten.

Ik werd mij pas bewust van de diepere betekenis van de christelijke god toen duidelijk werd dat Jezus was gekruisigd ter vergeving van onze zonden. Hoezo onze zonden? Ik wist zeker dat ik nog nooit wat had gestolen, nog nooit iemand had geslagen die mij niet eerst had geslagen en ik hield van mijn ouders. Was hij dan voor niets gestorven en moest ik mij daarover schuldig voelen? Moest ik hem vanuit dat schuldgevoel eer bewijzen?

Ik besloot de wonderen de wonderen te laten en begon het geloof van mijn ouders en grootouders onbewust steeds meer als traditie en folklore te zien. Waarheid bevatte de Schrift voor mij niet maar als iemand er wel geloof aan hechtte was mij dat om het even. Tolerantie uit onverschilligheid, naar goed Hollands gebruik.

Deze tolerantie komt de laatste jaren echter steeds meer onder druk te staan. Steeds vaker krijg ik het idee dat ik mij moet verantwoorden omdat ik de Kijk prefereer boven het parochieblad en meer waarde hecht aan Darwin dan aan Genesis. Steeds vaker hoor ik dat mijn rechten welliswaar mijn rechten zijn maar...

Dat Intelligent Design misschien ook wel een kern van waarheid bevat en dat ik de aanhangers ervan daarom moet respecteren. Dat de wetenschap niet op alles een antwoord heeft en dus ook een vorm van geloof is. Dat mensen vrij moeten zijn hun geloof te belijden en ik hier dus best een stap voor opzij mag doen en met wat minder privileges genoegen nemen. Ik constateer met verbijstering en slecht ingehouden woede dat de middeleeuwse God, die door Kant al in de achttiende eeuw was afgeserveerd, zijn plaats op het wereldtoneel aan het heroveren is.

Wie zou mij in de tachtiger jaren van de vorige eeuw hebben geloofd als ik beweerde dat in 2008 nog 53% van de Amerikanen gelooft dat God de mensheid geschapen heeft? Wie zou mij geloven als ik zei dat in naam van Allah 6000 mensen vermoord zouden worden in het WTC? Wie zou enige waarde hechten aan mijn voorspelling dat een christen-christen-socialistisch kabinet het in Nederland anno 2007 zou toestaan dat de rechten van de vrouw, het recht op de vrijheid van meningsuiting en de inrichting van de publieke ruimte ondergeschikt worden gemaakt aan de autoriteit van het geloof?

En toch gebeurt het. Het gebeurt in Nederland, het gebeurt in Europa en het gebeurt in Amerika. Dankzij de immigratie van miljoenen en miljoenen moslims naar het seculiere Europa, en dankzij de incompetentie van politiek-correcte regeringen, worden lang-achterhaalde waarheden en metafysische waanvoorstellingen ook in Nederland weer met respect bejegend.

Weglopen uit de collegezaal als de evolutie wordt behandeld? Respect! Eisen alleen door een vrouwelijke arts behandeld te worden? Respect! Geen bikini's op een billboard? Respect!

Respect moeten we hebben voor de 'waarheden' en tradities die voortkomen uit de 11.000 geregistreerde spirituele overtuigingen. Hún god heeft namelijk evenveel bestaansrecht als jóuw god. Maar wie voor twee centen hersens tussen zijn oren heeft zitten, realiseert zich de intellect-onterende implicatie van dit politiek-correcte uitgangspunt. Tienduizenden geesten en goden en juist die van jou heeft de Waarheid in pacht, en dit enkel en alleen omdat jij toevallig in die cultuur geboren bent. Sure.

Het menselijk intellect en het menselijk intellect alléén, heeft ons gemaakt tot wat we nu zijn. Onze kennis en vooruitgang hebben we te danken aan mensen als Newton, Pasteur en Einstein en niet aan de interventie van welke god of geest dan ook. Onze kennis van de natuur heeft een god die planeten ronddraait overbodig gemaakt. Onze medische kennis maakte ziektes behandelbaar en liet ze niet langer aan de willekeur van kwade geesten. Onze aangeboren morele instincten zorgden ervoor dat de mensheid zich ook zonder openbaring honderdduizenden jaren heeft kunnen handhaven.

De laatste decennia van de vorige eeuw heb ik ervaren als een vooruitgang. De eerste mens op de maan, de eerste PC, de ontrafeling van het DNA om nog maar te zwijgen over de welhaast gekmakende ontdekkingen op het gebied van de kosmologie. We hadden god achter ons gelaten. God werd alleen nog door een handjevol zeloten gebruikt om de gaten in de wetenschap mee op te vullen. De god-van-de-gaten.

Toch is het déze god-van-de-gaten waarvoor wij nu weer respect moeten hebben. Het is déze god, waarvan is aangetoond dat hij nooit ene flikker heeft hoeven uitvoeren om onze fysieke wereld in stand te houden, die plotseling weer alle eer en aandacht krijgt. Dit alles dankzij het respect dat wij een verlichtingsvreemde cultuur die ons continent bereikte betonen.

De god van 2008 is dezelfde god als die van 30.000 v.Chr. Het is de god die de gaten dicht in het intellectuele begrip van mensen die te lui, te laf of te onmondig zijn om de wereldlijke kennis, vergaard in de afgelopen drie eeuwen, om te zetten in een coherent wereldbeeld.

Anno 2008 voert een klein deel van Nederland strijd om deze archaïsche visie buiten de deur te houden. De overgrote meerderheid echter ziet in deze achterhaalde god-van-de-gaten, ófwel een middel om hun geliefde klasse van 'onderdrukten' binnen boord te halen, danwel hun eigen intellectuele handicap weer salonfähig te maken.

Daarom lieve God, namens Thomas Hobbes, Immanuel Kant en Friedrich Nietsche vraag ik U: ga nu eindelijk eens dood. Opdat het met de mensheid ooit nog eens iets wordt.